بریده‌های کتاب ناصر ارمنی: مجموعه داستان

سرم را بر می گردانم. اتوبوسها را زنانه مردانه کرده‌اند. پهلویم یک دختر نشسته است. روسری سیاه. نه مقنعه است. بچه محصل است. احتمالا دبیرستانی است. به چشم خواهری چقدر قشنگ است. استغفرالله!

آن زمان قیافه‌هاشان مشخص بود. مثل الان نبود. از روی قیافه‌ها ایدئولوژی‌ها معلوم می‌شد. یعنی کسی که تیپ مشخصی نداشت، ایدئولوژی مشخصی هم نداشت. برخلاف حالا که هر کی تیپ مشخصی دارد، ایدئولوژی مشخصی ندارد.

خدا یار عاشقاس. این حرفارو باید باور کرد ، اینا شعر نیست. خدا آدمی رو که دنبال عشقش باشه دوست داره.« خدا یار عاشقاس »

نگین مثل چشم است. مثل چشمان خودت بزرگ. اگر مواظب نگینی؛مواظب چشمت هم باش. مثل چشم از نگین مراقبت کن و مثل نگین از چشمت مراقبت کن. آی جوان... انگشتر محضر خداست. در محضر خدا گناه نکن!...

تقاطع خیابان کارگر با خیابان آزادی، میدان انقلاب است. کارگر که به آزادی می‌رسد، انقلاب می‌شود.