بریده‌های کتاب افعی و بال های شب

هرگز اعتماد نکن. هرگز تسلیم نشو. همیشه از قلبت محافظت کن.

این سرزمین بخشی از من بود و من، چه مرا میخواست یا نمی‌خواست ، بخشی از آن بودم.

غم،احساسی بیهوده و ضعیف بود. حداقل خشم به یک دردی میخورد.

تو این دنیا بدون قدرت نمی‌تونی چیزی رو به دست بیاری. قدرت نیازمند قربانی کردن ، تمرکز کردن و بی رحم بودنه.

«واقعا آشغاله.حرف نداره.» گفتم:«چه دلگرم کننده.» «ممنون.در خوردن نوشیدنی آشغال تجربه زیادی دارم.»

وقتی مرگ رو در مقایسه با یک زندگی ناچیز و بی ارزش سبک و سنگین می کنی، دیگه زیاد ترسناک به نظر نمیاد.

«بقیه دست کم می‌گیرنت. ازش استفاده کن. سلاح قدرتمندیه.»

پرسیدم:«حالت خوبه؟» «تعریفت از "خوب" چیه؟» «زنده.»

مجبور نیستی این طوری زندگی کنی . من خودم انتخابش کردم، ولی تو نکردی. می تونی یه زندگی دیگه در دنیای دیگه رو انتخاب کنی، جایی که یه آدم معمولی باشی.

تو همیشه شانس داری و اگر خود را در موقعیتی دیدی که شانسی نداشتی، قبل تر انتخاب اشتباهی کرده بودی که باعث شده بود از آن موقعیت سر در بیاوری. در هر صورت تقصیر هیچ کس جز خودت نبود .

"هرگز اعتماد نکن.هرگز تسلیم نشو.همیشه از قلبت محافظت کن."

(بقیه دست کم می گیرنت.ازش استفاده کن.سلاح قدرتمندیه.)

«درسته که پوست ما به اندازه ی پوست تو زخم نمی شه ،ولی قلبمون چرا.این زخم ها بعضی وقت ها هرگز التیام پیدا نمی کنن.»

از موانع موقتی رد شو. وقتی برنده بشی ، دنیا مال تو می شه. اون وقت می تونی خیال بافی کنی. ولی الان؟ الان وقت چیره شدنه‌ .

«شاید حق داشتم از اول بهت اعتماد نکنم.هزاران چهره داری» «اوه،همه شون خودمم»