بریده‌ای از کتاب لیز خوردن روی شادی اثر دنیل گیلبرت

آره، چندان گزاره‌ی دقیقی نیست.
ولی کتابِ روان‌شناسیه و بیشتر با آزمایش‌های روان‌شناسی کار می‌کنه. هر از گاهی نقل‌قول می‌کنه از فلاسفه و نویسنده‌ها. 

کاش می‌شد به نویسنده کامنت داد که: لطفا دیگه اینطوری ارجاع نده برادر/خواهر من :)  
 @roshana. 

یذره چیزه، یعنی بد بیان کرده. 
دکارت تو سیر شکش به این نتیجه میرسه صرفا تصور واضح و متمایز از چیزی داشتن یقینی آوره. و چون میبینه فقط یه همین میتونه اعتماد کنه به کوگیتو میرسه.
دانسته‌ها و ایناش رو می‌ذاره کنار. صرفا تصور واضح و متمایز. 

یعنی شبیه چیزی که بهش میگیم علم حضوری؟ 
@Mohamadrezaimani 

توضیح دادن مفاهیم غربی با اسلامی کار اشتباهیه، ولی اجمالا اره. 
کوگیتو هم چیزی از جنس علم حضوریه که دکارت هر کاری می‌کنه میبینه نمیتونه توش شک کنه. فلذا این رو می‌پذیره و باقی جهان رو با نقطه اتکای کوگیتو میسازه.
تقریبا همون کار فلاسفه کلاسیک که از بدیهیات شروع میکنن.
@aahmdrz