بریده‌ای از کتاب امر روزمره در جامعه پساانقلابی اثر عباس کاظمی
1404/1/10
صفحۀ 161
جامعهٔ ایران، جامعهٔ گفت است تا گو. مونولوگ یا تک‌گویی خصلت برجسته جامعه ایرانی است که از نهاد خانواده شروع می‌شود و سپس به دیگر نهادها سرایت می‌کند. [...] گفت‌وگو شرط ضروری با هم زیستن است. جامعه تک‌گو دیگران را به «با ما» زیستن دعوت، اما جامعهٔ گفت‌وگو به «با هم» زیستن تشویق می‌کند. [...] زبان برای ما ابزار اعمال قدرت است نه فهم.
جامعهٔ ایران، جامعهٔ گفت است تا گو. مونولوگ یا تک‌گویی خصلت برجسته جامعه ایرانی است که از نهاد خانواده شروع می‌شود و سپس به دیگر نهادها سرایت می‌کند. [...] گفت‌وگو شرط ضروری با هم زیستن است. جامعه تک‌گو دیگران را به «با ما» زیستن دعوت، اما جامعهٔ گفت‌وگو به «با هم» زیستن تشویق می‌کند. [...] زبان برای ما ابزار اعمال قدرت است نه فهم.
(0/1000)
نظرات
1404/1/10
جای تأسف داره که بعد از قریب به صد سال هنوز از این خلقیات نویسی‌های خود تحقیر کننده عبور نکردیم.
8
6
1404/1/10
کتاب رو مطالعه کردید؟ شاید این بخشی که به اشتراک گذاشته‌م اینطوری به‌نظرتون اومده، این بخش از کتاب به تحلیل فیلم جدایی نادر از سیمین فرهادی می‌پردازه و تلاش داره کلمه جدایی و بسط این مفهوم رو توضیح بده که یکی از نمودهای جدایی و یکی از این علل گسست رو این‌طور بیان می‌کنه.
1
مهرداد احمدنژاد
1404/1/10
3