روز به روز بیشتر کور میشوم، چون کسی نیست مرا ببیند.

کورتر از همه کسی بود که نمی‌خواست ببیند

یکی از مادر بزرگهایش میگفت بپوش و بنوش و ببخش و بده، برای دگر روزی چیزی بنه آبی که نخود و لوبیا را در آن خیس کنی به درد پختنشان هم میخورد آبی که پس از پختن می ماند، دیگر آب خالی نیست، یک جور سوپ است. تنها در طبیعت نیست که گهگاه همه چیز از دست نمی رود و چیزی هم به دست می آید

زندگی وقتی به حال خود رها شود چه شکننده است.

چشمهای کورش ناگهان حالت بدگمانی به خود گرفت، در چنین موقعیتهایی پیوسته نحوه گفتار همین است، اما در واقع بی بنیاد است چون چشمها باید مو از ماست بکشیم چشمها حالتی ندارند، ولو اینکه از کاسه بیرون بزنند اینها دو شیء مدور بی حرکتند، تنها پلکها، مژه ها و ابروهاست که در فصاحت و بلاغت بصری نقش دارد، گو اینکه این خصوصیات را معمولاً به چشم نسبت می دهند