هنوز تموم نکردم کتاب رو ولی با خوندن سه داستان اول دوست دارم حالا نظرمو بنویسم. کتابی هست که واقعا دوسش دارم. خوشحالم که بعد مدت ها تونستم کتابی بخونم که بتونم با اطمینان بگم لذت بردم. داستان های کوتاه و دوست داشتی. ترجمه خوب وروان. تااینجا داستان صندلی انسانی خیلی جذاب بود. خدای من. امیدوارم داستان های بعدی کتاب هم برام چنین احساسی ایجاد کنه. 
      

        شنیده بودم خوندنش باعث میشه مدت ها ذهنت درگیر بشه ولی برای من اینطوری نبود. درکل از خوندنش ناراضی نیستم و فکرمیکنم افراد زیادی بااحساساتش همزاد پنداری میتونن بکنن.
      

        برای من درحقیقت خیلی خسته کننده بود. به شکلی که نتونستم حدودا ده صفحه آخرشو بخونم.