آقای نویسنده عباس جهانگیریان یکی از اولین نویسنده های مورد علاقه ی منه، هرکس میتونه یک کتاب درباره ی داستان نویسی بنویسه اما مطمئنأ این کتاب با همه ی کتاب ها فرق داره. این کتاب رو حتما به کسایی که دوست دارن نوشتنشون قوی تر بشه توصیه میکنم که از بخش های این کتاب استفاده کنن
      

        کاش یکی قصه اش را میگفت. 
این کتاب آدم رو به یک جهان دیگر میبره، انگار توهم‌یک شخصیت اصلی هستی ولی هیچ نامی ازت برده نشده، این کتاب خیلی خوب نشون میده که کسایی که زنده هستن، حتما یک دلیل خوبی برای زندگیشون وجود داره، حتی وقتی که هیچکس قبولت نداره. این کتاب با عنوانش میتونه مخاطب زیادی جذب کنه، از جمله سوالی مثل: چه قصه ای؟ چرا باید یکی قصه اش را بگوید؟ چرا خودش قصه اش را نمیگوید؟" 
      

        داستان واقعا جالبی بود و آدم رو به تنش می‌انداخت، با اینکه پایانش معلوم بود که ونگوگ میمیره اما هیجان انگیز بود.
      

        این کتاب یک واقعیت زمانی رو نشون میده، امید و آرزو به درست شدن مشکلاتی که نمیدونی کی حل میشن، با اینکه حوصله سربره ولی جالبه. 
      

        گاه عاشقی ما را نابود میکند
کتاب یخی که عاشق خورشید شد میتواند بهترین مثال باشد، این کتاب یک کتاب بر اثر واقعیت زندگی است که به جای آدم ها از یخ و خورشید، زمستان و بهار استفاده شده است.
      

        من چهار جلد از این کتاب رو خوندم و واقعا طنز و خوب هم بود، ولی اگر اسم کتاب عوض میشد هم خیلی خوب میبود.
      

        کتاب خوبیه و آدم هایی که دنبال یک نوع داستان های جدیدن این کتاب خوبیه، میشه گفت بین همه ی کتاب هایی که خوندم این اولین کتابی بود که نظرمو جذب کرد.