گرم مثل قهوه.... 
      

        از اون کتابا که بشه تو سرما خوند و حس گرمای آشنا کرد......، 
      

        خیلی قشنگ بود. به واقع زندگی و زجر کشیدن و میشد لمس کرد. لمس مرگ 
      

        فقط اینکه باورم نمیشه
میدونما، ازانسان بر میاد ولی چراشو 
نه میدونم نه درک میکنم 😐
اصلا هنگم هنوز😐
      

        همونجور که از عنوان کتاب معلومه قراره یه قسمت داستان +یه قسمت فکت باشه.
قسمت فکتشو که همه دوست دارن و از قبل  مطمعن بودم قراره مطالب قشنگی و تازه ای رو بدونم مخصوصا که به شخصه عاشق اینجور مطالب و گفتگوهای علمی ای هستم و خوندن انسان خردمند و تاریخ بی‌خردی قبل این کتاب پیش زمینه جالبی بود. اما در مورد قسمت داستانی ماجرا قبل شروع داستان کامنتهای خوانندگان رو که خوندم همه ناراضی بودن و اون قسمت روسبک سری نویسنده و سطحی بودن داستان و خلاصه شکست گردر می‌دونستن. با این ایده وارد کتاب شدم ولی واقعا پسندیدم چرا که نویسنده سه دنیا رو برای ما بوجود میاره اولین دنیا سوفی و آلبرتو که تا یه جایی از کتاب اصلا تصور نمیکنی داخل ذهن دیگه ای باشن و چون با سوفی زندگی میکنی خودتو در مقام اون شخص میذاری اصلا خیالی به نظر نمیرسه جوری که دقیقا الان هستیم بعد نویسنده پا رو فراتر میذاره و میگه چی میشه اگه توی خواننده بدونی سوفی و آلبرتو در حقیقت در ذهن دنیای دوم ما قرار دارن و نتیجه ذهن سرگرد آلبرت و هیلده هستند، و تو کم و بیش نقش خداوند رو حدس میزنی که نویسنده سعی داره بهت بفهمونه، وحتی پارو فراتر می‌گذاره و این دنیا رو هم انعکاس یک ذهن دیگه میدونه اونجا که به هیلده میگه دنیای سومی هم وجود داره که میشه دنیای سوم دنیای من و تو یوستین گردر که این همه کاراکتر و خلق کرده.....
و اونجا که میگه  از کجا معلوم؟ ما همه تصوری رویایی در ضمیر خواب آلود دیگری هستیم..... و میگه وقتی همه این رو پی بردیم بهترین کار خاموشی است.
قسمت حقیقت های تاریخی کتاب هم که از فیلسوفان یونانی و کشف اتم و دموکریت شروع میشه تا رسیدن به عصر رنسانس، عصر روشنگری، عصر رومانتیسم، زیگموند فروید و نیچه و ساتر و جنبش‌های اگزیستانسیالیسم و جنبش‌های اثر جدید....
 یه بار خوندن  این کتاب به نظرم کافی نیست 🌕
      

        💢پسرش کمتر در انگلستان بود پشت آخرین کارت پستی که از ایران فرستاده بود چنین نوشته بود:(بیایید از این دنیا تا زمانی که هنوز فاسد است لذت ببریم.) 💢
      

        ما نمی‌توانیم خوشحالی را در مکانی که درآن هیچ رنجی وجود ندارد، خلق کنیم، درست مثل اینکه نمی‌توانیم نیلوفر آبی را بدون گل و آلودگی رشد دهیم. خوشحالی و آرامش از تبدیل رنج و درد تولید می‌شوند. اگر هیچ آلودگی و گلی نبود، چگونه یک نیلوفر آبی رشد می‌کرد؟ نیلوفر های آبی نمی‌توانند روی سنگ مرمر رشد کنند. 
      

        هنوزم بهترین نویسنده کلاسیک مورد علاقم بدون شک ال. ام مونتگمری عه
این کتابم اثباتی رو این عقیده امه
      

        از اونچه انتظار داشتم قشنگتر بود، پایان اش خیلی دراماتیک بود ولی در کل نقل قول قشنگی از اوضاع احوال افغانستان دوره ی خودش داشت✨