چیزه واقعا نمی دونم چه امتیازی به این کتاب بدم😐 از همین الان می خوام از خانم زارع و محمد علیپور عذر خواهی کنم🙏🏻😔 این کتاب واقعا ضایع بود (ایرانیش).جالب بود ولی بیوگرافیش و نویسندگیش واقعا ضعیف بود🤷🏻‍♀
خب توی صفحه ی۲۵ گفت:کلوچه ماسکاتی🤨
اولش فکر کردم داره میگه مسقطی ولی گفتم دیگه در این حدم غلط املایی ندارن🥲
رفتم از مامانم بپرسم گفتم
💁🏻‍♀:مامان ماسکاتی چیه؟؟؟؟؟
مامانم بعد ساعت ها مکس گفت
👩🏻:نمی دونم فکر کنم یک نوع خوراکیه بنظرم برو سرچ کن ببین چیه😶
رفتم سرچ کردم و چیزی که تحویل گرفتم:
💁🏻‍♀:ماسکاتی چیست؟
گوگل📱:شیرینی فروشی تینا😑
گفتم حالا ولش کن بیا بریم صفحه ی بعد
رفتم صفحه ۲۶ یکجا گفت مسقطی زرد رنگی کنار آدامس بود
بعد کاراگاه سیتو گفت این ماسکاتی😣😣😣😣😣
رفتم دوباره از مامانم بپرسم گفتم
💁🏻‍♀:مامان این جای مسقطی گفته ماسکاتی🥴😑
مامانم گفت
👩🏻:اها فهمیدم😊شخصیت کتابه آمریکایی هستش
گفتم 
💁🏻‍♀:آره چطور
گفت
👩🏻:خارجیا نمیتونن بگن ق واسه همین گفته ماسکاتی

خلاصه سر این ماسکاتی پدرم در اومد💆🏻‍♀🙅🏻‍♀
مثلا یه جاهایی هم بامزه بود😊

اگر میدونید ماسکاتی چیه لطفا بگید😑
با تشکر😬🤐
ولی من هنوز کل کتاب رو نخوندم🤫 شاید در ادامه فهمیدم ماسکاتی چیه🧐👍🏻
      

        این قسمت هم جالب بود ولی من یک نظری دارم
معماهاش خیلی ساده و حوصله سربره😶
مثلا همیشه چین می ادو معما هارو میفهمه و همیشه یه پاپان خوشی داره و واقعا مسخره اس
توجه❗️:من قصد توهین به کتاب رو نداشتم ولی بنظرم این کتاب بیشتر بدرد ردسنی
۷+
۸+
تا مثلا ۱۰ ۱۱ ساله ها
ولی من از یک چیزی هم خیلی خوشم می آد تو کتاب🥲
(آنتونیو ایتوربه:الان که هرچی از دهنت دراومد به کتابم گفتی😡
ریحانه:وایسا)
خنده های زیر زیرکی کاراگاه سیتوعه😅
(آنتونیو ایتوربه:همین😒)
یروز حتما از این خنده هاش کلکسیون درست می کنم😂
      

        این قسمت هم خیلی جالب بود 
فقط یه ایرادی داشت که داخل صفحه ی ۳۴ کلمه
Hospital:بیمارستان 
ترجمه نکرده بود ولی خیلی ایراد بزرگی نیست🤓
وای ولی من عاشق صفحه ی ۴۳ که یکی دارم سلام میکنه 😅
عکسش رو میذارم🩵
      

        دارم میخونمش و تا اینجا[صفحه ی ۳۷] جالب بوده🙂🩷
مشتاقم ببینم ادامه ی داستان چجوریه..‌...🤔🤔
      

        دوستش داشتم مخصوصا این ویژگی صفحه ی آخرش😊
خیلی داستان خوبی داشت
مشتاقم بقیه ی جلد هاشم بخونم
تا الان سه جلد مدل ایرانیش و سه جلد مدل خودش رو از نمایشگاه گرفتم از اون کتاب هایی هست که خوره های کتاب تو یه روز میتونن ۶ جلدش رو بخونن
ولی خب من متاسفانه به بخاطر امتحان پایان ترم مدرسه نمی تونم وقت ندارم😑😪
      

        دوست داشتم جلد یکش رو ولی کلمه های مهمی دارد و فهمیدم که این قضیه تازه شروع شده است............. 
      

        انگار خوده من هستم وقتی می خوام برم دیلم و۱۴ ساعت تو راهم و میگم
حوصلم سرفت؟ 
دلم درد می کنه! 
کی می رسیم؟ 
دستشویی دارم! 
این کتاب رو داخل رادیو هم معرفی کردم
      

        یک چیزی که دراین کتاب ما باید از آملیا یاد بگیریم این که هیچ وقت ناامید نمیشه........ 
      

        بخاطر این نیم ستاره دادم چون معمولا این کتاب برای نوجوان ۱۱+
و رد ه های سنی  ۹و10ساله نمی پسندند زیاد درباره ی کتاب نمی گم
حتما بخونیدش
      

        فکر میکنم کتابی است که فقط شعار است. بزرگ ترین سوالی که برای من  ایجاد شده این است که چطور دختری که در خانواده ی مذهبی بزرگ شده، تا نه سالگی نمی داند حجاب چیست!!!
صفحات کتاب اصلا به هم مرتبط نیست و مدام  موضوع عوض می شود!(پرش داستان) 
تنها دلیلی که به آن نیم ستاره دادم، بخاطر تصویرگری بود اما اینقدر این کتاب اثر خوبی نبود که من صلاح ندانستم حتی یک ستاره‌ی کامل بگیرد باز هم نکاتی دیگری هست که من نگفتم و البته من به طراحی جلد این کتاب علاقه مندم.
من فکر می کنم تنها دلیل به چشم اومدن این کتاب
تصویرگری خانم گلنار ثروتیان هست
      

        وقتی نام نویسنده این کتاب یعنی آقای حسن زاده را دیدم مثل بزرگتر ها که می گویند :(این چایی خوردن دارد)
من هم گفتم:(این کتاب خواندن دارد).
در کتاب هایی که امروز خواندم یک چیز مشترکی وجود داشت.
چشم ها بود!
      

        این درست چشم های من است وقتی که از دیلم بر می گردم و دلم برای مادربزرگ شگفت انگیزم تنگ می شود.
      

        ممنونم آمو داستان پیرزنی است که برای شامش یک خوراک آمده کرده بود.  اما انقدر بوی خوراکش قوی بود که کل محل راگرفت. و هر دقیقه یک نفر در خانه اش را می زد و از او خوراک می گرفت، و  وقتی شب شد و آمو(آمو یعنی ملکه) خواست شامش را بخورد یک دفعه دید خوراکش تمام شده.
یک دفعه یکی در خانه را زد تق تق!
تق تق آمو در را بازکرد و دید...............
      

        در داستان کلاس کتاب خوانی خانم بروکس:من اصلا کتاب دوست ندارم! شخصیت نقش اصلی این داستان از کتاب خوشش نمی آید؟!
من کاملا برعکس این دختر هستم(واقعا که) داستان بسیار
 جالبی است حتما بخوانید

      

        این کتاب فقط تصویر  است، و طرف مقابل خودش باید داستان را روایت کند تصویر گری زیبایی دارد.
ولی اگر به تصویر خوب دقت کنی شاید کمی از داستان  رامتوجه شوی. من وقتی بچه بودم و سواد نداشتم به این مدل کتاب ها علاقه مند بودم ولی وقتی بزرگ شدم و توانستم بخونم دیگر فقط 
می خواستم بخوانم و دیگر علاقه ام رو از این مدل کتاب ها از دست دادم.