این کتاب فقط تصویر  است، و طرف مقابل خودش باید داستان را روایت کند تصویر گری زیبایی دارد.
ولی اگر به تصویر خوب دقت کنی شاید کمی از داستان  رامتوجه شوی. من وقتی بچه بودم و سواد نداشتم به این مدل کتاب ها علاقه مند بودم ولی وقتی بزرگ شدم و توانستم بخونم دیگر فقط 
می خواستم بخوانم و دیگر علاقه ام رو از این مدل کتاب ها از دست دادم.
          

            کتاب خوبی است اما بدون نوشته! سبکی که من اصلاً دوست ندارم. البته از نویسنده و تصویرگر محترم عذرخواهی می‌کنم. چه کارش کنیم! سلیقه است دیگر!
در کل معنا و مفهوم جالبی داشت.

خاطره: شبی گرم در جنوب کشور. ساعت یک و نیم بامداد. نه زودتر و نه دیرتر. من و مادر و خواهرم در رختخواب بودیم. من که داشتم ماتیلدا را می‌خواندم یک گوشم به صدای پس‌زمینه بود. بعد از مدتی مجبور شدم آن گوش دیگرم را هم به صدای پس‌زمینه بدهم! ماتیلدا را زمین گذاشتم و به آن‌ها پیوستم. و فکر می‌کنید خواهرم به این کتاب چه می‌گفت؟
- مامان می‌شه این کتابِ «آقا دُرستی، آقا برعکسی» رو بخونی؟
😂😂😂