یک مستر ملکوم نامی هم بود که آلمانی بود و در کوه پیغمبران کندوکاو می کرد،به هرجلسه و انجمنی هم می آمد،و طرف هیچ کس را نمی گرفت ،یعنی بی طرف،اما پنهانی می رفت سراغ این و آن ،تحریکشان می کرد و بلوا را گرم نگه داشته بود.

مادربزرگ همیشه افسوس گذشته رو میخورد ، اون روزا جوون تربود ،قدیما خورشید گرم تر از الان بود و قدیما خامه آن قدر زود ترش نمی شد- همیشه از خوبیای قدیم حرف می زد!

"هرچیزی که مرا نمی کشد ،مرا قوی تر می کند"

همیشه قوای متضادی مرا از یکسو به سوی دیگر کشانده ومن نتوانسته ام دل و جان فدای یک طرف بکنم و طرف دیگررا از خود برانم.بدبختی من درهمین است .همیشه دودل بوده ام . همیشه با یک پا به طرف سراشیبی و باپای دیگرروبه بلندی رفته ام و درنتیجه وجود من معلق بوده است.

هرگز از تاخیر اجابت دعا ناامید مباش ،زیرابخشش الهی به اندازه نیت است ،گاه،دراجابت دعا تاخیر می شودتاپاداش درخواست کننده بیشتر و جزای آرزومند کامل تر شود،گاهی درخواست می کنی ،اما پاسخ داده نمی شود ،زیرا بهتراز آنچه خواستی به زودی یادروقت مشخص،به تو خواهدبخشید،یابه جهت اعطابهترازآنچه خواستی،دعا به اجابت نمی رسد،زیراچه بسا،خواسته هایی داری که اگر داده شودمایه هلاکت دین توخواهدبود،پس خواسته های توبه گونه ای باشد که جمال و زیبایی توراتامین ،ورنج و سختی راازتو دورکند،پس نه مال دنیا برای توپایدار،ونه توبرای مال دنیا باقی خواهی ماند.