روایات غارتگری هایی که معاویه راه انداخت تا جامعه رو ناامن بکنه و مردم از دور امام علی(ع) دور بشن به سمت معاویه برن که متاسفانه موفقیت آمیز بود،درباب یاری طلبیدن های امام و نافرمانی یارانش مطالب آورده.
وقتی این کتاب خوندم تمام وجودم برای امام علی(ع) سوخت،دلم برای تنهایی هاش و مظلومیتش سوخت.
اونجا که گفت اگر من یاران دشمن رو داشتم پیروز بودم،انقدری که اونا توی عقاید باطلشون راسخ و گوش فرمان هستن یاران من در راه حق اینطور نیستن،خیلی حق بود این جمله امام(ع).
اما من از یک دید دیگه هم نگاهش کردم،اگر ما امام علی (ع) الان رو تنها بذاریم نائب امام زمانمون تنها بذاریم تاریخ تکرار میشه ،هیچ خیری در رهایی و نافرمانی امام نیست چه در گذشته باشه چه حال.