واقعا که اعجوبه ای است  این رولد دال. شخصیت های منفی کتابش هم به اندازه قهرمانانش، قوی هستند. 
حرص خواننده را در می آورند، ولی  خواننده از این حرص خوردن، لذت می برد و نویسنده را بخاطر قدرت فکر و قلم و خلاقیتش تحسین می کند. 
      

        بعضی وقتها، یک کتاب خیلی تصویری تر و قوی تر از یک فیلم در ذهن خواننده می ماند.من با هیجان و هول و هراسی که پسر در اتاق جلسه جادوگرها داشت،همراه شدم و لذت ترس و شجاعت را در لحظاتی  همزمان تجربه کردم. 
      

        مامان بزرگ همیشه می گوید:« شوخی های بابابزرگ، راه را کوتاه می کند.»... 
این جمله کتاب، بر دلم نشست. نوه ها با پدربزرگ و  خانواده  شان به سفر در دل طبیعت آمده اند. آنها هم شیطنت می کنند و هم از پدربزرگ رفتارهایی چون شوخی درست و  به جا را می آموزند. 
      

        دری، دختری است با تخیلی قوی که دوستانی خیالی و نامرئی دارد. او کارهای عجیب و غریبی می کندکه  مخاطب آن را دوست دارد و با شخصیت همذات پنداری می کند. 
      

        کتاب زبان شیرینی دارد و شخصیت دختر به گونه ای است که خواننده را به شدت دنبال خود می کشاند. جریان نامه ها و ارتباط دختر با پیرزن همسایه برای نوشتن نامه ها را دوست داشتم. پیشنهاد می کنم لذت خواندنش را از دست ندهید🌺🌺🌺
      

        کتابی است زیبا و گیرا درباره  تخریب محیط زیست، با شخصیت های جذابی چون گلیم گوش ها و فوفوها
      

        فانتزی خوبی داشت و از چارچوب خارج نشده بود. فضاسازی  عالی بود و نویسنده شخصیت ماندگاری را خلق کرده بود
      

        جالب و خوب بود
      

        کتاب خوشخوانی بود