اینجا همه همدیگر را به دادگاه می‌کشانند؛زندگان،مردگان را و مردگان هم زندگان را،تاریخ هر دو را، و خدا تاریخ را.

هر روز قاتلها وجدانشان را می‌کشند و وجدان عذابشات میدهد و هردو با این حال هنوز زنده اند؛هم وجدان و هم قاتل.

و وقتی اشک ها پایان یابند هرکاری ممکن است از آدمی سر بزند؛وقتی نمی‌توان صداهایی را خاموش کرد که دیگران نمی‌شنوند،وقتی هیچ‌جا خودت را معمولی حس نکنی.سرانجام،خسته می‌شوی از کشیده شدن پوست قفسه سینه،از شانه های همیشه منقبض،از مشت های سفیدی که تمام عمر به دیوارها می‌سایند و همان قدر از دیده نشدن می‌هراسند که از دیده شدن.

رفتم پیش روانشناس چون مشکل خواب داشتم،چون تو رختخوابم دراز می‌کشیدم و ساعت ها به این فکر می‌کردم که اگه به اندازه کافی قرص خواب داشتم چطوری خودکشی می‌کردم.