هیچ جذابیتی نداشت
همش پاراگراف پاراگراف جا میداختم و میرفتم جلو

      

        به نظرم این کتاب، به معنای واقعی کلمه زندگی کردن در لحضه و عشقو یاد میده!)
      

        یکی از بزرگترین درسایی که میشه از این کتاب گرفت، زندگی کردن؛ و سعی نکردن برای نگه داشتن چیزیه که از دستش دادیم. یعنی پذیرش!
چیزی که هممون باید برای راحت تر زندگی کردن یادش بگیریم.
      

        به نظرم یکی از چیزایی که واقعا هممون باید یاد بگیریم اینه که سعی کنیم توی زندگی هی حسرت نداشته هامونو نخوریم.
این کتاب خیلی قشنگ اینو به ما یاد داده؛)
      

        این کتاب سراسر امید و حس خوبه!

      

        این کتاب عجیب قشنگ و دوست داشتنیه.
به معنا واقعی گم شدن بین کلماتو با خوندن این کتاب درک کردم:)
      

        توی بازه زمانی که این کتابو میخوندم یه سوال همش ذهنمو درگیر کرده بود.
مگه میشه یه آدم تا این حد هیچی حس نکنه!؟
حتی الان که کلی از خوندن کتاب بادام میگذره هنوز با خودم فکر میکنم مگه میشه یه آدم حتی توی بدترین شرایطم هیچی حس نکنه!؟
شاید حتی بعضی وقتا توی موقعیتای بد دلم میخواد هیچی حس نکنم؛
اما این حس وقتی شادی و امیدواری رو حس میکنم کاملا از بین میره.
به نظرم از این کتاب میشه بزرگ ترین درسا رو گرفت.