نمیدانم دلم عاشق چرا شد 
وگر عاشق شد او باری کجا شد 
کنون این دل کجا شد در میانه 
چه گویم زین طلسم و زین  بهانه 
زهی چوگان که گویی را چنان  کرد 
که از مشرق سوی مغرب روان کرد 
پس آنگه گفت هان ای گوی چالاک 
بهش رو تا نیفتی در گو خاک 
که گر تو گژ روی  ای گوی در راه 
بمانی تا ابد در آتش و در چاه 
      

        این رمان جذاب ترین رمان خاله زنکی بوده که من تا حالا خوندم خیلی خوبه
      

        ما معمولا در مورد آنچه جسم مادی یا قالب فیزیکی مان نامیده می شود منحرف می شویم. این جسم فقط روح تو را در خود جای داده است و روح تو به قدری بزرگ است که یک اتاق را پر می کند. روح تو جاودانی است خدا از روح خودش در تو دمیده است تا خوبی ها از خود ساطع کنی 
      

        دست خط ادم ها مثل اثر انگشت، صدای پا و صدای آواز است،  منحصر به فرد خاص خوود فرد دست خط خیلی چیزها را لو می دهد،  و قلم روی کاغذ می نشیند مشخص می شود در دل آدم چخبر است 
      

        گر دست دهد خاک کف پای نگارم 
بر لوح بصر خط غباری بنگارم 
      

        نکته ادبی 2

حسن تاثیر،  چون عشق صوفی حقیقی و گیراتر از سوز ظاهری است 
صوفی اگر هم به یک فرد معین عشق ورزد برای آنست که او را آینه نمودار حق می داند 
معشوق صوفی مقامی بسیار بلند دارد. و رسیدن به وصال او مستلزم طی مراحل مخصوصی است حرمان و دوری صوفی از معشوق بزرگترین عامل سوزناکی بیان او است و شعرای متصوفه از این لحاظ با شاعران دوره غزنوی کاملا متفاوتند و این فرق در بیت زیر خلاصه است 

فرق است میان آنکه یارش در بر 
با آنکه دو چشم انتظارش بر در
      

        خیلی کتاب خوبی بود کوتاه خلاصه مفید از خوندنش لذت بردم 
      

        اینجا کسی است پنهان همچو خیال در دل 
اما فروغ رویش ارکان من گرفته 
      

        عالی بود محشر 
      

        کتاب خوبی 
      

        با وجود که تعبیرهای خیلی خوبی داشت ولی داستان یک خط مستقیم داستانی نداشت یکم  اذیتم کرد از این بابت فقط تا صفحه 60خوندم
      

        پریای نازنین 
چه تونه زار می زنین 
توی این صحرای دور 
توی این تنگ غروب 
نمیگین  برف میاد 
نمی گین گرگ میاد می خورد تون 
نمی گین دیبه میاد یه لقمه خام می کندتون 
نمی ترسین پریا 
نمیاین به شهر ما 
شهر ما صداش میاد صدای زنجیرش میاد 
      

        کتاب خوبی جملات آسون ولی داستانش کسل کنندس من فقط 30صفحه خوندم 
      

        آنچه نمی توان برایش نامی نهاد جاویداست 
رها از آرزوها می توان اسرار را درک کرد 
دربند آرزو. تنها می توان جلوه ها را دید 
اسرار نهان و جلوه های عیان 
هر دو از یک منبعند 
تاریکی در تاریکی 
دروازه  ورود به شناخت 

      

        اگر روزم پریشان شد فدای تاری از  زلفش 
که هر شب با خیال اش خوابهای دیگری دارم 

که غربت زاد و مهجورم 
ندارم تاب دنیای خردمند شما 

در نهفت دره دریای آن اختر خونمرده مهجور 

نور عطر ناز و غمز یاس ابی 

شما سوداگران و فاتحان شهر غوغایی 
درین تنگ غروب تار 
از اینجا از فراز برج خود این برج  زهر مار