یک موقع می‌خواهیم به مردن تشویق کنیم؛ در مرگ‌ها پاسدار افرادیم و بزرگداشت برایشان می‌گیریم؛ ولی گاهی واقعا می‌خواهیم افراد را زنده کنیم؛ در این صورت آن قدم‌هایی که بعداً می‌خواهیم برداریم و آن جلساتی که بعداً می‌خواهیم تشکیل بدهیم، آن کارها را باید قبل از سوختن‌ها انجام دهیم. ... انسان باید استغفار کند از مرگ‌هایی که به وجود آورده است. تازه این تنها مرگ جسم و جزغاله شدن تن است. او قبل از اینکه تنش جزغاله شود مغزش سوخته است، روحش سوخته است؛ و ما مسئول همه آنها هم بوده‌ایم.!

در یکی از کنگره های ناباروری خاورمیانه، دکتر کاظمی به دبیر انجمن ناباروری خاورمیانه MEFS، پیشنهاد کرد این کنگره یک دوره هم در ایران برگزار شود. این شخص در جواب دکتر کاظمی [آشتیانی] گفته بود شما بروید در ایران مشکل حجاب را حل کنید بعد بیایید درباره برگزاری کنگره صحبت کنیم! دکتر می‌گفت با شنیدن این جمله خیلی دلم شکست... گویا به هیچ وجه دانشمندان ایرانی را در سطحی نمی‌دیدند که پای حرفشان بنشینند...

من تفکر را خط اول می‌دانم؛ چون گرچه انسان همیشه همراه جبر محیط و جامعه و وراثت و غریزه و... بوده لیکن محکوم این‌ها نگردیده!

دستاورد اصلی ما همین بود... باور به اینکه ما می‌توانیم با کمک همین متخصصین داخلی، پیچیده‌ترین و به‌روز ترین دستگاه‌ها و محصولات دنیا را تولید کنیم...!

با حکم حضرت امام دکتر چمران وزیر دفاع شد. به دکتر گفتم: «تجهیزات نظامی‌مان کم است و محدود، آمریکا هم تحریم‌مان کرده.» دکتر خندید عینکش را روی چشمش جابجا کرد و گفت: «خدا را شکر، همیشه می‌گفتم تجهیزات را باید خودمان بسازیم؛ اما می‌گفتند می‌خریم، به ساخت نیازی نیست. حالا مجبوریم بسازیم و این همان پیشرفت ماست.»