"تاج دوقلوها" جلدش خیلی زیباست و خود کتاب هم نمیتونم بگم شاهکار بود ولی خب جالب بود. روند داستان یکم کلیشه ای بود و میتونست خیلی بهتر باشه اما شخصیت پردازی‌ها از روند داستان جذاب تر بود از نظر من؛ وفاداری سلست، جدال بین عشق و وظیفه تور، تلاش رز برای شجاع بودن و مثل ملکه با وقار بودن، عشق شن به طوفان و کویر، حس نفرت رن از ویلم راتبورن و بانبا که تمام فکر و ذکرش نجات ساحره ها بود و... 
همه این ها رو حس کردم و دوستش داشتم. و در آخر امیدوارم جلد دوم قشنگ تر باشه. 
      

        ”نازنین‟ اولین کتاب از داستایفسکی بود که خوندم و از این مطمئنم که آخریش نیست. کتاب کم حجمی بود ولی پر از معنا های ریز و درشت. داستان درباره مردی هست که صبح همین امروز همسرش خودکشی کرده و اون رو از دست داده. این کتاب از زبان همون مرد هست و صحبتاش در حالیه که جنازه زنش توی تابوت روبروشه. و داستان زندگیشون رو تعریف میکنه. اوایلش از مرد که راوی هست متنفر میشی و بعد بعضی جاهاش حق رو به مرد میدی، بعد پشیمون میشی و میفهمی زن حق داشته. و این چرخه تا جایی ادامه پیدا میکنه که بلاخره از قضاوت دست برمیداری و میخوای خودتو قانع کنی که هردو اشتباه کردن. همونطور که معلومه از همون اول، پایان خوشی در کار نیست. در واقع فقط اشفتگی مرد رو نشون میده ار اتفاقی که برای زنش افتاده. اما من کتاب رو دوست داشتم چون درک های جدیدی از زندگی و احساسات بهم داد.