من این کتاب رو قبل از جنگ شروع کردم ، حین جنگ خوندم و بعد از جنگ ( ظاهرا ) تمومش کردم ، که باعث شد مفهوم این کتاب هم برام غریب تر باشه و هم آشنا تر .. 
اولین تجربم از ادبیات ایتالیا بود . و حرف زدن راجب این کتاب یکم مشکله .. 
موضوع کتاب خیلی برام جذاب بود که باعث شد تصمیم بگیرم بخونمش. ولی کتاب آسان خوانی نیست و خوندنش زمان بر بود .. یه جاهایی  ، مخصوصا اوایل کتاب خسته کننده بود 
قلم نویسنده حیرت انگیزه و ترجمه ی خیلی خوبی هم داره . این کتاب مثل داستان هاییه که تو کتاب فارسی میخونیم ، پر از استعاره و تشبیه های جذاب و کلمه های جدید .. 
کتاب عجیبی بود ولی تجربه خوندنش تجربه شیرینی بود در عینِ تلخی هایِ آشکارِ کتاب .. 
اگر اهل کتاب خوندنید ، دوستدار ادبیاتید و دنبال تجربه یک کتاب متفاوتید خوندنش رو بهتون توصیه میکنم

      

        آلیس فینی یکی از نویسنده های موردعلاقه ی منه ، پلات توییست های آلیس فینی کم نظیرن .. 
زیبای زشت جدید ترین کتاب این نویسندست  ، همسری که ناپدید شده و مَردی که در غمِ از دست دادن همسرش دچار بی خوابی شده و نمیدونیم آیا چیزایی که میبینه و میشنوه واقعا اتفاق میفتن یا توهم اونه . یه راویِ واقعا غیرقابل اعتماد.
شروع داستان توی یه جزیره ی متروکست که مقداری کلیشه ایه . اما اتفاقای عجیبی میفتن که هیجان داستان رو خیلی بالا میبرن
و حتی اگه کتابای آلیس فینی رو خونده باشید و با شگرد هاش آشنا باشید ، بازم غافل گیرتون میکنه

_ کلا داستان یکم کلیشه ای بود و برای همین نیم نمره ازش کم کردم .  و شاید میشد به شخصیت پردازی هم توجه بیشتری بشه

+ غیرقابل پیش بینی ، فضاسازی فوق‌العاده ، تعلیقِ زیاد و کشش بالا ، ایده های جدید و خلاقانه .
      

        من تعریف این کتاب رو زیاد توی بوکتیوب خارجی شنیده بودم و شنیده بودم که پلات توییست خیلی خفنی داره .  شروع کتاب تا  حدود نیمه ی کتاب برام نا امید کننده و قابل پیش بینی بود . دو پنجم پایانی جذاب تر شد و راستش حتی پایان کتاب هم برام تا حدودی قابل پیش بینی بود . داستان کشش متوسطی داشت و فکر نکنم کتاب دیگه ای ازین نویسنده بخونم.
      

        کتاب بسیار لذت بخش و شگفت انگیزی بود . قلم لیزا جوئل واقعا دوست داشتنیه و شخصیت پردازی خوبی داره 
این داستان واقعا هوشمندانه نوشته شده و وقتی کتاب رو تموم میکنی اسم کتاب بیشتر از همیشه براتون معنا پیدا میکنه ازون کتاب هاست که تا مدتی پس از تموم شدن ذهنتون رو درگیر خودش میکنه و دوست دارید بازخوانیش کنید . 
گرچه شروع داستان مقداری کلیشه ای بود و مقداری قابل پیش بینی بود ، هیچ نقد دیگه ای بهش ندارم و خوندنش رو حتما به جنایی دوستان پیشنهاد میکنم 
      

        این کتاب برای من حداقل اندازه جلد اولش جذاب بود و  داستان خواست یه چیز رو برسونه و یه درس رو بهمون بده . اگه عزیزی رو از دست دادین بهتون توصیه میکنم بخونید و شاید به دلتون بشینه . من با بیشتر داستان ها اشک ریختم .
      

        قتل راجر آکروید یکی از کتاب های آگاتا کریستی بود که خیلی تعریفش رو شنیده بودم و حقیقتا انتظارم ازش خیلی بالا رفته بود . شاید واسه همین یکم نا امید شدم ..
جزو معدود کتاب های آگاتا کریستی بود که تونستم پایان کتاب رو حدس بزنم ، البته نه از اول کتاب و فقط چند صفحه قبل ازینکه پوآرو بگه ؛)
حتما که ارزش خوندن داره ولی بهتون پیشنهاد میکنم با یه ذهن باز و بدون پیش زمینه قبلی ، بدون توقع بالا بخونیدش
      

        این کتاب واقعا شاهکاره .. چه جنایی خوان باشین و چه نه حدس زدن کتاب ممکن نیست و هیچوقت پایان کتاب رو فراموش نمیکنید .. خود کتاب و جزئیات عزیزش هم فراموش نشدنی ان .. 
یه قتل توی قطاری که توی برف گیر میکنه.. یعنی قاتل کیه؟
وقتی توی ریدینگ اسلامپ بودم این کتاب رو بازخوانی کردم و اندازه ی بار اول فوق العاده تجربه لذت بخش و دوست داشتنی ای بود . توی خوندنش شک نکنید.