من این کتاب رو قبل از جنگ شروع کردم ، حین جنگ خوندم و بعد از جنگ ( ظاهرا ) تمومش کردم ، که باعث شد مفهوم این کتاب هم برام غریب تر باشه و هم آشنا تر .. 
اولین تجربم از ادبیات ایتالیا بود . و حرف زدن راجب این کتاب یکم مشکله .. 
موضوع کتاب خیلی برام جذاب بود که باعث شد تصمیم بگیرم بخونمش. ولی کتاب آسان خوانی نیست و خوندنش زمان بر بود .. یه جاهایی  ، مخصوصا اوایل کتاب خسته کننده بود 
قلم نویسنده حیرت انگیزه و ترجمه ی خیلی خوبی هم داره . این کتاب مثل داستان هاییه که تو کتاب فارسی میخونیم ، پر از استعاره و تشبیه های جذاب و کلمه های جدید .. 
کتاب عجیبی بود ولی تجربه خوندنش تجربه شیرینی بود در عینِ تلخی هایِ آشکارِ کتاب .. کتابیه که تا همیشه تو یادم میمونه.
اگر اهل کتاب خوندنید ، دوستدار ادبیاتید و دنبال تجربه یک کتاب متفاوتید خوندنش رو بهتون توصیه میکنم

      

        آلیس فینی یکی از نویسنده های موردعلاقه ی منه ، پلات توییست های آلیس فینی کم نظیرن .. 
زیبای زشت جدید ترین کتاب این نویسندست  ، همسری که ناپدید شده و مَردی که در غمِ از دست دادن همسرش دچار بی خوابی شده و نمیدونیم آیا چیزایی که میبینه و میشنوه واقعا اتفاق میفتن یا توهم اونه . یه راویِ واقعا غیرقابل اعتماد.
شروع داستان توی یه جزیره ی متروکست که مقداری کلیشه ایه . اما اتفاقای عجیبی میفتن که هیجان داستان رو خیلی بالا میبرن
و حتی اگه کتابای آلیس فینی رو خونده باشید و با شگرد هاش آشنا باشید ، بازم غافل گیرتون میکنه

_ کلا داستان یکم کلیشه ای بود و برای همین نیم نمره ازش کم کردم .  و شاید میشد به شخصیت پردازی هم توجه بیشتری بشه

+ غیرقابل پیش بینی ، فضاسازی فوق‌العاده ، تعلیقِ زیاد و کشش بالا ، ایده های جدید و خلاقانه .
      

        من تعریف این کتاب رو زیاد توی بوکتیوب خارجی شنیده بودم و شنیده بودم که پلات توییست خیلی خفنی داره .  شروع کتاب تا  حدود نیمه ی کتاب برام نا امید کننده و قابل پیش بینی بود . دو پنجم پایانی جذاب تر شد و راستش حتی پایان کتاب هم برام تا حدودی قابل پیش بینی بود . داستان کشش متوسطی داشت و فکر نکنم کتاب دیگه ای ازین نویسنده بخونم.
      

        کتاب بسیار لذت بخش و شگفت انگیزی بود . قلم لیزا جوئل واقعا دوست داشتنیه و شخصیت پردازی خوبی داره 
این داستان واقعا هوشمندانه نوشته شده و وقتی کتاب رو تموم میکنی اسم کتاب بیشتر از همیشه براتون معنا پیدا میکنه ازون کتاب هاست که تا مدتی پس از تموم شدن ذهنتون رو درگیر خودش میکنه و دوست دارید بازخوانیش کنید . 
گرچه شروع داستان مقداری کلیشه ای بود و مقداری قابل پیش بینی بود ، هیچ نقد دیگه ای بهش ندارم و خوندنش رو حتما به جنایی دوستان پیشنهاد میکنم 
      

        این کتاب برای من حداقل اندازه جلد اولش جذاب بود و  داستان خواست یه چیز رو برسونه و یه درس رو بهمون بده . اگه عزیزی رو از دست دادین بهتون توصیه میکنم بخونید و شاید به دلتون بشینه . من با بیشتر داستان ها اشک ریختم .
      

        قتل راجر آکروید یکی از کتاب های آگاتا کریستی بود که خیلی تعریفش رو شنیده بودم و حقیقتا انتظارم ازش خیلی بالا رفته بود . شاید واسه همین یکم نا امید شدم ..
جزو معدود کتاب های آگاتا کریستی بود که تونستم پایان کتاب رو حدس بزنم ، البته نه از اول کتاب و فقط چند صفحه قبل ازینکه پوآرو بگه ؛)
حتما که ارزش خوندن داره ولی بهتون پیشنهاد میکنم با یه ذهن باز و بدون پیش زمینه قبلی ، بدون توقع بالا بخونیدش
      

        این کتاب واقعا شاهکاره .. چه جنایی خوان باشین و چه نه حدس زدن کتاب ممکن نیست و هیچوقت پایان کتاب رو فراموش نمیکنید .. خود کتاب و جزئیات عزیزش هم فراموش نشدنی ان .. 
یه قتل توی قطاری که توی برف گیر میکنه.. یعنی قاتل کیه؟
وقتی توی ریدینگ اسلامپ بودم این کتاب رو بازخوانی کردم و اندازه ی بار اول فوق العاده تجربه لذت بخش و دوست داشتنی ای بود . توی خوندنش شک نکنید.