در گفتگویی از اهمیت داستان شنیدم. پند و نصیحت و توصیه بدون داستان، مثل این میمونه که بدون بی‌حسی بخوای دندون بکشی. از گلستان سعدی بگیر بیا تا رمان‌های نادر ابراهیمی، داستان‌هایی هستند سراسر پند و اندرز  بدون خستگی.  نه تنها بدون خستگی بلکه با کشش فراوان و جذاب. کافیست قلاب داستان به تو گیر کند. بی‌اختیار تا انتها خواهی رفت.  لحظه لحظه داستان حرف دارد. ما رو که فعلا تا جلد سوم کشاند.
      

        چه خوبه که بعضی کتاب‌ها رو به وقت خودش بخونیم. اگر برای یه زمان خاص هست نزدیک به اون. یا اگر مربوط به یه مکان خاص هست زمانی که قراره به اون مکان بریم. این مثل یه کار عملی میمونه که قبلش کار علمی هم میشه. خیلی ارزشش می‌ره بالا. خلاصه تا روز عرفه کمتر از بیست روز دیگه مونده و دعای عرفه، دعایی عمیق با مضامین عالی هست. با مطالعه این کتاب سعی دارم نگاه  دقیق‌تر و موشکافانه‌تری داشته باشم به این دعا.