من همیشه یه مدل دیگه ای کتاب آسیایی رو دوست داشتم و این کتاب هم مثل بقیه کتاب های آسیایی شاهکاری بود که بهش کم توجهی شده. روند داستان گاهی تند میشد چون تک جلدی بود و یکم آدمو گیج میکرد ولی داستان خیلی زیبایی داشت. من انتظار داشتم در نهایت مری و دارو کنار هم به این سرزمین حکمرانی کنند ولی طرز تفکر نویسنده منو متعجب کرد. اول خب افسردگی مزمن گرفتم و مرگ تارو واقعا شکه ام کرد ولی  یکم که از تموم کردن کتاب گذشت متوجه این شدم که نویسنده چهارچوبی که توی ذهن ما تشکیل شده بود از اینکه پایان خوش یعنی همیشه یه مردی در کنار زن قصه باشه رو شکست و هر چند دردناک اما به شدت جالب و تاثیر گذار بود... این یه ایده جدید بود که توی کمتر کتابی دیدم حتی ته سنگدل هم باز پادشاهی وجود داشت ولی اینجا نه ... در کل بهتون خیلی پیشنهاد میکنم کتاب به شدت زیباییه :))))))
      

        شنیده بودم ژانر کتاب ترسناکه و خلاصه داستان به شدت قدرتمند بود پس گفتم قراره یه کتاب خفن داشته باشم ولی نتیجه ای که گرفتم یه کتاب عاشقانه بود و یکم هیجان انگیز و در انتها هم خیلی سریع و غیر قابل فهم یه سری اتفاق پشت هم چیده شد و تموم شد کتاب. من چیز ترسناکی تو ندیدم واقعا و به نظرم نویسنده می‌تونست خیلی خفن تر و ترسناک تر کتابو در بیاره چون ایده اصلی خوب بود ولی روند داستان؟ نه... در کل به عنوان کتاب های اول شاید بد نباشه ولی من زیاد دوستش نداشتم...
      

        این کتاب به نظر من یه کتاب فوق العاده بود و خانم مک فادن باز هم منو متعجب کرد من توی فصل های ۴۸ تا ۵۵ تقریبا لحظه ای نبود که دهنم باز نمونده باشه و منو خیلی جذب خودش کرد. من کتاب های زیادی نخوندم ولی از نظر من این یکی از بهترین کتاب هاست...