با این کتاب به‌صورت اتفاقی و در پادکست «هاگیرواگیر» آشنا شدم و چه اتفاق مبارکی! حقیقتا طبق آن‌چه که از سلیقه‌ی مطالعاتی خودم می‌دانم، هرگز سراغ یک کتاب روان‌شناسی ایرانی نمی‌رفتم و «قصه‌تراپی» یک مثال خوب از یک کتاب خوب در این حوزه بود!

نویسنده‌ی کتاب در بیست قصه، سراغ بیست شخصیت مختلف می‌رود که هر کدام از آن‌ها به نوعی درگیر اختلال یا مشکلی روانی هستند. انتخاب شخصیت‌ها و قصه‌ها به‌قدری خوب‌اند که هر خواننده‌ای توان هم‌دلی با آن‌ها را دارد. در هر یک از این قصه‌ها، خواننده یا خود و یا دوستی، آشنایی را (با درجاتی از تخفیف یا شدت) می‌یابد و شخصا با اتمام کتاب مصمم‌تر شدم که به سلامت و بهداشت روانم توجه بیشتری کنم و اگر متوجه شوم که شخصی نیاز به دریافت کمک تخصصی و حرفه‌ای روان‌شناختی دارد، حتما کمک‌حالش باشم و به قرار گرفتن در مسیر تراپی تشویق‌اش کنم.
        

          پیشنهاد خوانش 
روان و قابل فهم بودن 
ساده و راحت نویسی
بعلاوه ی راهنمای اختلالات آخر کتاب