کتابی که از اول جنگ شروعش کردم و ذره ذره خوندم و خوندم تا اینکه دیروز تموم شد
دوستش داشتم و همزاد پنداری زیادی با نورا کردم=)
      

        غمگینم برای نازنین که حرف نزد و رفت
و غمگینم برای مرد داستان که حرف زد و معشوقش رفت
گیج گبجم، غم زیادی روی دلم سنگینی میکنه
      

        دلم برای شخصیت اصلی سوخت. چقدر تنها بود، چقدر حرف زد فقط چون یه نفر بالاخره بهش گوش داد. راستش از جایی که ناستنکا شروع کرد به حرف زدن خیلی برام قشنگ شد. کاش بعضیا فقط گوش نمی‌دادن، یه وقتایی حرف می‌زدن… یه وقتایی می‌موندن
      

        خیلی تلخ تموم شد🥲 و داستان هزار زنی که توی این شرایط قرار گرفتن.... کاش اخرش با بحث پول تاکسی تموم نمیشد🥲💔
      

        جلد او زن و او مرد رو خوندم و قلم نویسنده رو خیلی دوست داشتم. خیلی از متن هاش قلبم رو لمس می‌کرد. بنظرم ارزش یه بار خوندن رو داره!
      

        اولش نسبت بهش گارد داشتم و حس میکردم یه داستان ابکیه ولی ۲۴ ساعت هم نشد و تمومش کردم😍 خیلی جذاب و خوب بود