بسیاری از چپ‌گرایان، مفاهیم لیبرالیسم کلاسیک را تحت عنوان "نئولیبرالیسم" دسته‌بندی می‌کنند، که می‌تواند باعث انحراف در فهم اصول این فلسفه شود. لیبرالیسم کلاسیک بر آزادی فردی، حداقل دخالت دولت و بازار آزاد تأکید داشت؛ این‌ها اصولی هستند که از دوران روشنفکری با فیلسوفانی مثل اسمیت و باستیا آغاز شده‌اند.

در مقابل، "نئولیبرالیسم" در بسیاری از موارد به عنوان یک برچسب منفی استفاده می‌شود، تا مفاهیم اقتصادی لیبرالیسم کلاسیک را به نوعی محصول منافع شرکت‌های بزرگ و سرمایه‌داری بی‌رحم جلوه دهد. این برچسب‌گذاری تا حدی نتیجه رقابت ایدئولوژیک میان لیبرالیسم و مارکسیسم در قرن بیستم است. در آن زمان، مارکسیسم به سختی می‌توانست با ارزش‌های لیبرالیسم رقابت کند، و به این ترتیب بسیاری از چپ‌گرایان از برچسب "نئولیبرالیسم" برای مقابله با ارزش‌های لیبرال استفاده کردند.

بنابراین، این انتقادها بیشتر از آنکه واقعیت تاریخی لیبرالیسم کلاسیک را نشان دهند، تلاشی است برای به حاشیه راندن این ارزش‌ها و معرفی آنها به عنوان مفاهیم جدید و بی‌توجه به مسائل اجتماعی. با این حال، لیبرالیسم کلاسیک همچنان به عنوان یک فلسفه قوی با ریشه‌های عمیق در آزادی فردی و حداقل دخالت دولت باقی مانده است.

این کتاب مقدمه‌ای درخشان است برای فهم آنچه لیبرال‌های کلاسیک می‌گویند.
        

          "طوفانی یک بیشه‌زار را از بین می‌برد و یک چشم‌انداز دل‌پسند را دگرگون می‌کند. مرگ دوستان، ترک عادات رفتاری، بازنشستگی یک دلقک محبوب، تبعید ناخواسته، بخت‌برگشتگی، از دست دادن توانایی‌ها و جایگزینی آن‌ها با توانایی‌های دیگر، این‌ها تغییراتی‌اند که شاید هیچ‌یک جبران‌پذیر نباشند که فرد دارای خلق و خوی محافظه‌کارانه، به طور غیر قابل اجتنابی، به خاطرشان دریغ می‌خورد. ولی او در سازگار کردن خود با آن‌ها با دشواری رو‌به‌روست، نه به خاطر اینکه آنچه تغییرات از دست داده است ذاتا بهتر از هر بدیلی بود که ناتوان از به‌سازی بود یا شاید بوده است، و نه به خاطر اینکه چیزی که جایگزین آن شود ذاتا مستعد آن است که بتوان از آن برخوردار شد، بلکه به این دلیل است که چیزی که از دست داده است چیزی بود که، در عمل، از آن برخوردار بود و چگونگی برخورداری از آن را فراگرفته بود و آنچه جایگزینش می‌شود چیزی است که او هیچ علاقه‌ای به آن ندارد. در نتیجه، او تغییرات اندک و آهسته را قابل تحمل‌تر از تغییرات وسیع و سریع خواهد یافت؛ و او نمود هرگونه تداوم را بسیار گرامی خواهد داشت. در واقع برخی تغییرات هیچ مشکلی را ایجاد نخواهند کرد؛ اما دلیلش این نیست که این تغییرات، به‌سازی‌های آشکارند بلکه صرفا به این دلیل است که می‌توان به آسانی با آن‌ها سازگار شد: تغییرات فصول با تکرار آن‌ها و رشد کودکان با استمرارش مورد پذیرش انسان‌ها قرار می‌گیرند. و در کل، محافظه‌کار خود را با سهولت بیشتری با تغییراتی تطبیق می‌دهد که از انتظارات تخطی نمی‌کنند تا با نابودی آنچه که به نظر می‌رسد هیچ دلیلی برای نابود شدن در خود ندارد."
        

          "طوفانی یک بیشه‌زار را از بین می‌برد و یک چشم‌انداز دل‌پسند را دگرگون می‌کند. مرگ دوستان، ترک عادات رفتاری، بازنشستگی یک دلقک محبوب، تبعید ناخواسته، بخت‌برگشتگی، از دست دادن توانایی‌ها و جایگزینی آن‌ها با توانایی‌های دیگر، این‌ها تغییراتی‌اند که شاید هیچ‌یک جبران‌پذیر نباشند که فرد دارای خلق و خوی محافظه‌کارانه، به طور غیر قابل اجتنابی، به خاطرشان دریغ می‌خورد. ولی او در سازگار کردن خود با آن‌ها با دشواری رو‌به‌روست، نه به خاطر اینکه آنچه تغییرات از دست داده است ذاتا بهتر از هر بدیلی بود که ناتوان از به‌سازی بود یا شاید بوده است، و نه به خاطر اینکه چیزی که جایگزین آن شود ذاتا مستعد آن است که بتوان از آن برخوردار شد، بلکه به این دلیل است که چیزی که از دست داده است چیزی بود که، در عمل، از آن برخوردار بود و چگونگی برخورداری از آن را فراگرفته بود و آنچه جایگزینش می‌شود چیزی است که او هیچ علاقه‌ای به آن ندارد. در نتیجه، او تغییرات اندک و آهسته را قابل تحمل‌تر از تغییرات وسیع و سریع خواهد یافت؛ و او نمود هرگونه تداوم را بسیار گرامی خواهد داشت. در واقع برخی تغییرات هیچ مشکلی را ایجاد نخواهند کرد؛ اما دلیلش این نیست که این تغییرات، به‌سازی‌های آشکارند بلکه صرفا به این دلیل است که می‌توان به آسانی با آن‌ها سازگار شد: تغییرات فصول با تکرار آن‌ها و رشد کودکان با استمرارش مورد پذیرش انسان‌ها قرار می‌گیرند. و در کل، محافظه‌کار خود را با سهولت بیشتری با تغییراتی تطبیق می‌دهد که از انتظارات تخطی نمی‌کنند تا با نابودی آنچه که به نظر می‌رسد هیچ دلیلی برای نابود شدن در خود ندارد."
        

          کتابی غیرضروری برای عصر امروز با ترجمه‌ای بسیار بد.
        

          مبانی مورد بحث در فلسفه‌ی علم بیشتر در حول و حوش فلسفه‌ی علم فیزیک می‌گردد و به زیست‌شناسی تسری پیدا می‌کند، حال آنکه در حقیقت زیست‌شناسی واجد ماهیت جدایی از علوم فیزیکیست. ازین رو خواندن این کتاب برای فهم این تمایز و درک بهتر علم زیست‌شناسی بسیار ضروریست.
        

          این کتاب تا به ابد جایگاه ویژه‌ای در قلب و ذهنم خواهد داشت.
        

          بسیاری از دوستان به خواندن چکیده‌‌ای از نظرات پوپر اکتفا و از ،خواندن متون ایشون غفلت می‌کنن. این مسئله باعث می‌شه که دیدگاه عمیقی نسبت به فلسفه‌ی درخشان پوپر و پایه‌ی معرفتی ایشون حاصل نشه. 
از طرفی دیگر هم بسیاری از دوستان در علوم اجتماعی و انسانی، درک نادرستی از ماهیت و چیستی علم در عصر مدرن و خصوصا بعد از پوزیتیویسم دارن که این کتاب برای ایشان هم واجبه.