جلد کتاب عالی بود و توجه من رو جلب کرد .
نثر کتاب قجریه و بیشتر در مورد تعزیه زنان حرمسرا است.
عاشق این کتابم ، اما شاید خوندن متنش کمی سخت باشه و همینطور فهمش. باید سعی بشه یکم متن قابل مفهوم تر و خواناتر باشه، باز هم میگم جلد کتاب دلرباست ..
ای کاش از این نمونه کارها زیاد نوشته بشه ، سبک قجری و قدرت و ضعف زنان درباری  و توصیف اون .
چرا که باعث میشه ظلم و جور علیه زنان ، و دلایل اون در دوره های مختلف تاریخی دیده بشه نه اینکه زن صرفا یه معشوقه باشه.
      

        راستش باید بگم با خوندن این کتاب ، به اطلاعاتم افزوده شد، خوندن زندگی دختری تنها بین بوها و مواد دارویی ، روح افزاست .
نمونه یک داستان اجتماعی عالی و غیر تکراری برای من بود ، عاشق اینم که در طول کتاب به اطلاعاتم افزوده بشه نه اینکه صرفا تکرار مکررات باشه ، بنظرم عطیه عطارزاده باید همچین کتابی مینوشت ، شهرت نویسنده و مضمون کتاب یکیست ، این کتاب برای کسانی که داستان غیر تکراری و اجتماعی میخوان پیشنهاد میشه.
امیدوارم شاهد نوشتن این مدل رمان های اجتماعی باشیم نه تکراری.
      

        ابتدای کتاب نقشه ای از مکان و محل تولد مونتگمری وجود داره و همچنین تبارنامه ی مونتگمری در کتاب ، چاپ شده و تصویرهایی از دوره های متفاوت زندگی ماد و بالاخره نگارش خاطراتش از خردسالی تا بزرگسالی.
مونتگمری خردسال گاه در طول کتاب ، خاطره ای جز باران باریدن یا رفتن از یه مکان به مکان دیگه نداره و خاطرات به سرعت در طول همدیگه بلعیده میشن تا به دوران تحصیل ، دانشگاه و ازدواج مونتگمری برسند.
عشق و دلدادگی ها و خواستگاریهای متعدد از مونتگمری.
این کتاب ، دقیقا یه کتاب خاطراته و  انتظاری  که ازش داشتم رو برآورده کرد.
مونتگمری ، دختری که بی مادر بزرگ میشه و سختی های دوره خردسالی تا بزرگسالی رو طی میکنه و به نویسندگی عشق می ورزه.
اما مونتگمری ، آیا از پس نویسندگی خاطراتش خوب براومده ؟ من که فکر میکنم مونتگمری باید همچین کتابی مینوشت و چه خوب هست که نویسندگان ما هم خاطرات و یادداشت هاشون رو چاپ میکردن تا ما ازش استفاده میکردیم .
خاطرات مونتگمری رو خوندم و لذت بردم و بارها خواهم خوند و دوباره لذت خواهم برد ، مونتگمری از استقامت در برابر سختی ها و پس زدن ها میگه و بالاخره موفق میشه نوشته هاش رو ثبت و چاپ کنه ، من این استقلال و قدرت و ایستادگی رو شیفته شم.
به به و چه چه من ، برای این کتاب ، کافی نیست ، فقط میشه خوند و بارها خوند تا حقش ضایع نشه.

      

        پری دخت عزیز ، من از کتابهای قجری و تاریخی خیلی خوشم میاد ولی تو همش ناله کردی که آقا سید من هیچم و فلان و بهمان ، زن حسابی یکم قَدَر باش ، والا من که همش ناله و دق دلی تورو شنیدم ، این کار درستی نبود ، پری عزیز حالا من برای تو مینویسم ، اگه جای تو بودم ، سعی میکردم عوض خودتخریبی و آه و فریاد ، شخصیت خودمو قوی کنم ، آقا سید تو هم آخرش کار خودشو کرد ، اینم نشونه ضعف شخصیتیت که از حرفات حساب نبرد !
      

        وای که چقدر میمیرم برای شیوه روایت بئاتریکس پاتر و نقاشی های کتاب روی کاغذ گلاسه ، قطع کتاب کوچیکه ولی خیلی با روح و روان من مچ شد .
      

        این کتاب بدلیل اسمی که داره وسوسه انگیزه برای خوندن اما وقتی شروع کردم به خوندن دیدم خیلی محدود ازش متوجه میشم ، اینه که پیشنهاد میکنم اگه مبتدی هستین در فلسفه ، این کتاب به درد شما نمیخوره ، حتی اگه به شما توصیه کردن با هر سطح سواد و درکی قابل فهم هست ، خیلی جدی در نظر نگیرینش ، ظاهرش گول زننده س و جلد قشنگی هم داره 😉
به هرحال ، من جز یه سری جملات قابل فهم و حرفای تکراری که بیماری های روان تنی مینامید ، خیلی ازش متوجه شدم ، حالا هر کی متوجه شده بیاد منم آگاه کنه ⚡