نویسنده به تاثیرات نامطلوب فضای مجازی بر سلامت روان کودکان و نوجوانان (نسل z) پرداخته. فصول اول کتاب خیلی مستنده و به‌خوبی استدلال نویسنده رو نشون می‌ده، اما دلیل نمره‌ی ۳.۵ من اینه که به نظرم تو بخش راهکارها، فصول آخر، می‌تونست بهتر باشه. 
      

        اگر به مباحث روان‌شناختی علاقه‌مندید ولی تصور می‌کنید رشته‌ی روان‌شناسی آنطور که باید و شاید به پرسش‌های ذهنتان پاسخ نمی‌دهد (یا حتی فراتر: احساس می‌کنید رشته‌ی روان‌شناسی به پرسش‌های اساساً اشتباهی می‌پردازد)، احتمالاً این کتاب حرف‌های زیادی دارد که به شما بگوید.
نویسنده مدعی است رشته‌ی روان‌شناسی رشته‌ای است بحران‌زده که حتی اجماعی بر سر چیستی‌اش وجود ندارد. در نتیجه، آنچه رشته‌ی روان‌شناسی را یکپارچه کرده، صرفاً روش است؛ روشی که از قضا متغیرمحور است. از سوی دیگر، نویسنده معتقد است این روش کاملاً برای توضیح حیات روانی نابسنده است. دعوی اصلی کتاب هم این است که روان‌شناسی نیاز به پارادایم نوینی دارد؛ پارادایمی که به باور نویسنده، باید مبتنی‌بر روایت (Narrative) باشد.
      

        این کتاب در واقع ترجمه‌ای است از یکی از جستارهای بلند پینکر با عنوانِ The Moral Instinct و توی اون سعی می‌کنه نشون بده که فرگشت چطور به تکوین آنچه «اخلاق» نامیده می‌شه، کمک کرده. روان‌شناسی فرگشتی در کل حوزه‌ی نسبتاً جدیدیه و اخلاقیات فرگشتی حتی جدیدتر. درسته که می‌شه انتقاداتی به این رویکرد داشت، اما به نظرم از خیلی جهات دونستنش لازمه، چون واقعاً یه افق دید تازه رو برای آدم ایجاد می‌کنه و مهم‌تر هم شاید اینکه خط بطلانی می‌کشه بر این ایده که اخلاقیات و طبیعت با یکدیگر قابل جمع نیستن.
      

        پیتر سینگر در این‌جا سعی می‌کنه بر مبنای فلسفه‌ی اخلاق فایده‌باورانه‌ی خودش، مفهوم حقوق اخلاقی رو به حیوانات هم بسط بده (منظور از «حیوان» در این‌جا هر موجودی هست که درد رو ادراک می‌کنه) و در نتیجه، رفتاری رو که ما انسان‌ها با حیوانات داریم، نقد کنه (اگرچه منظور اصلی سینگر کشتن حیوانات برای مصارف غذایی هست، نقدش به این حوزه محدود نمی‌شه و استفاده از حیوانات در سیرک، آزمایشگاه‌های علمی و غیره رو هم دربرمی‌گیره). ایده‌ی مهم سینگر مفهوم «گونه‌پرستی» هست که می‌گه ما انسان‌ها در شرایطی حقوق اخلاقی رو محدود به گونه‌ی خاصی به نام انسان کردیم که –حداقل از چارچوب نگاه فایده‌باور سینگر– چنین محدودیتی قابل دفاع نیست.
از اون‌جا که هم فلسفه‌ی اخلاق فایده‌باورانه در فلسفه مورد انتقاد عده‌ای هست و هم با فرض پذیرش نگاه سینگر، ما آدم‌ها باید یه تجدید نظر اساسی در رفتارمون با حیوانات داشته باشیم، این کتاب قطعاً مخالفین زیادی خواهد داشت. اما به نظرم این کتاب می‌تونه ما رو خیلی به فکر فرو ببره. یادمون هم باشه که این کتاب در سال ۱۹۷۵ منتشر شد؛ یعنی زمانی که مباحث حقوق حیوانات واقعاً محلی از اعراب نداشت و به نظرم این نکته دیدگاه سینگر رو جالب‌تر هم می‌کنه. اگرچه این کتاب تونسته سروصدای زیادی ایجاد کنه و الان به «انجیل گیاهخواران» مشهوره، خود سینگر یه جایی گفته انتظارش واقعاً بیشتر بوده.
      

        تا جایی که من می‌دونم، بهترین منبع برای شروع مطالعه‌ی لکان همین کتابه. ترجمه‌اش هم خوبه.
      

        راستش نظریات یونگ خیلی من رو چندان جذب نکرده، ولی این کتاب بسیار خلاقانه بود و به خوبی تونسته بود تاریخی مختصر از بخشی از روان‌شناسی رو با خوانشی خاص از تاریخ ریاضیات پیوند بده.  اگه به رویکردهای بین‌رشته‌ای و حتی فرا-رشته‌ای علاقه دارین، پیشنهاد می‌کنم.
      

        یه منبع بی‌نظیر برای روان‌درمانی. در ابتدای کتاب کمی نظریه می‌گه، ولی در بخش اعظم کتاب، به‌شکل انضمامی مواردی رو از مراجعین بازگو می‌کنه. عمیقاً برای من لذت‌بخش بود.
      

        نمونه‌ای عالی از اینکه چگونه روان‌شناسی می‌تواند موضوعاتی تاریخی را توضیح دهد!
دعوی اصلی این کتاب این است که بخش اعظم داده‌های رشته‌ی روان‌شناسی برآمده از پژوهش روی گروه کوچکی از ساکنان این کره‌ی خاکی‌اند که بیایید آن‌ها را WEIRD بنامیم: Western, Educated, Industrialized, Rich & Democratic. این جماعت WEIRD (که این‌جا «کژگونه» ترجمه شده)، واقعا هم عجیب (weird) هستند: هم از نظر تاریخی و هم از نظر جغرافیایی در اقلیت‌اند. نویسنده‌ی کتاب می‌کوشد روندهایی تاریخی را توضیح دهد که در شکل‌گیری این ساختار روانی ویژه سهیم بوده‌اند. نمونه‌ای درجه‌یک از تعامل میان روان‌شناسی، فرهنگ و تاریخ (کلان).
پی‌نوشت:
تا جایی که می‌دانم، اصل این ایده را نویسنده‌ی این کتاب نخستین بار در این‌جا گفته:
Henrich, J., Heine, S. J., & Norenzayan, A. (2010). The weirdest people in the world? Behavioral and Brain Sciences, 33(2–3), 61–83. https://doi.org/10.1017/s0140525x0999152x
      

        انجمن روان‌شناسی آمریکا (APA) نظریه‌های روان‌درمانی رو به پنج موج تقسیم می‌کنه که موج چهارم به رویکردهای فمینیستی تعلق می‌گیره و موج پنجم هم به رویکردهای برساخت‌گرایانه و میان‌فرهنگی. رویکردهای این دو موج تفاوت‌های مهمی با نگاه‌های معمول به روان دارن و لذا جذابیت و چالش‌های خاص خودشون رو دارن. فمینیست‌درمانی هم یکی از این نظریات هست و خوبه که چنین کتابی که –واقعا مقدمه‌ی خوبی بر این رویکرد هست، ترجمه شده. ترجمه‌اش البته می‌تونست بهتر باشه و ایراداتی جزئی داره، ولی در کل قابل قبوله.
      

        واقعاً متأسفم که چنین کتاب باارزشی تا این میزان بد ترجمه شده.
خود کتاب عالیه، نویسنده‌اش از بزرگان این حوزه‌ست، ولی عجیبه که انتشارات محترم، زحمت یه بازخوانی ساده رو هم به خودش نداده. روایت‌درمانی بسیار جذاب و نوپدیده که توی ایران هم خیلی کم کار می‌شه. برای همین خوبه که اگه علاقه دارین، درباره‌اش بخونین. اما به نظرم فعلا از منابع اصلی استفاده کنین تا ترجمه‌های بهتری رو در این حوزه ببینیم.
      

        بی‌نظیر، شاهکار، تکرارنشدنی.
      

        موضوعش جذابه، از نظر تاریخی دقیقه و ترجمه‌اش هم خوبه. اما انتظار داشتم بیشتر به فلسفه‌ی علم می‌پرداخت.
      

        اگه می‌خواین به‌عنوان یه تازه‌کار تاریخ فلسفه‌ی غرب بخونین ولی کتاب‌هایی مثل «دنیای سوفی» براتون خیلی ساده‌اند، به نظرم گزینه‌ی خیلی خوبیه. ترجمه‌اش هم خوب، روان و درسته.
      

        به روان‌شناسی فرگشتی می‌پردازه و نکات جالبی رو از این منظر می‌گه. نویسنده‌اش هم انصافاً آدم باسوادی در این حوزه‌ست و از این جهت که توی این حوزه کتاب فارسی خوب زیادی نداریم، خیلی خوبه. اما دلیل اینکه بهش چهار ستاره می‌دم، شاید کمی سخت‌گیرانه باشه و انتظار من از این کتاب نابه‌جا، ولی مسئله اینه که خود روان‌شناسی فرگشتی واقعاً قابل انتقاده که توی این کتاب، نگاهش به روان‌شناسی فرگشتی به نظر خیلی تحلیل‌گرایانه هست. به‌جز این، واقعاً کتاب خوبیه. ترجمه‌اش هم عالیه.
      

        نباید خیلی انتظار زیادی ازش داشته باشین، چون همون‌طور که مشخصه، این کتاب بناست مقدمه‌ای بر فلسفه باشه. اما به نظرم برای شروع خیلی خوبه و به نظرم اگر در سنین نوجوانی نیستین، حتی از کتاب مشهور «دنیای سوفی» گزینه‌ی بهتری برای شروع فلسفه‌خوانی باشه.