این رمان می تونه کاملا نگرش هارو عوض کنه.
بهترین ترجمه ای که از خوندم اثر آقای تهرانی بود.
رمان بلندی که می تونه ارزش های اخلاقی رو یاد آور شه.
ارزش وقت گذاشتن داره.
فضاسازی و شخصیت پردازیش هم عالیه.
      

        جزو معدود کتابایی که حاضرم دوباره و دوباره بخونمش.
فضای تهران قدیمی که به جذابیت ترسیم شده بود.
شخصیت پردازی اونقدر قوی بود  که انتهاش حس کردم اعضای خانوادم رو از دست دادم.
یه مقدار کند، اما جذاب و دوست داشتنی:)…
      

        یک رمان فانتزی جنایی که احتمالا ترجمه یه مقدار از ارزش و بار ادبیش رو کم کرده اما باز هم در طول خوندنش‌می شه متوجه شد که مترجم تمام تلاشش رو در جهت ادا کردن حق داستان انجام داده.
سبک فانتزی و سورئال داستان، یه مقدار ممکنه ذهن مخاطب رو گیج کنه اما نویسنده به خلاقانه ترین شکل ممکن، سال های شروع جنگ داخلی در عراق رو شرح داده و با تخیل قاطی کرد. در طول داستان حجم زیاد و دقیقی از فرهنگ و آداب و رسوم مردم عراق نشون داده شده 
که خب این هم در جای‌خودش جالبه.
شروع داستان مقداری کلافه کننده و خسته کننده است.
تعلیقات و توصیفات بیش از اندازه هم زیاده.
اما پایانبندی جالبی داره.
      

        داستان بلندی که ممکنه خوندنش برای محاطب فاخر خوان یه مقدار سخت و دشوار باشه.
اما هنوزم شیرینیِ توصیفاتِ لحظات عاشقانه ی دخترک و پستچی 
از زمان نوجوونیم تو ذهنم مونده.
و هنوزم یادمه که چقدر با پایانبندیش ارتباط برقرار نکردم و اذیت شدم💔
ولی خب دوستش داشتم:)


شاید یکمی زرد اما دل انگیز:)
      

        همونقدر که اسم این کتاب انقدر مشهوره و جایزه هم گرفته، ممکنه همون قدر هم برقراری ارتباط باهاش سخت باشه و هر کسی نتونه تا آخر بخونه، این که رمان بر پایه سبک رئالیسم جادوییه و به شدت از آثار همزمان باخودش متفاوت شده و یه فرم و سیاق جدید داره واقعا برام جذاب بود، اما روزمرگی های کاراکتر های خانواده بوئندیا یه مقدار ذهنم رو خسته کرد.
حجم عظیمی از اسامی و شخصیت های فرعی که بعضیاشون نقش خیلی پررنگی هم تو پی رنگ نداشتن و حضورشون زیاد فایده ای نداشت و فقط من رو گیج می کردن+ خط داستانی پیچیده.
ولی خب اگه یه کتابی شاهکار ادبیه، قطعا شاهکار ادبیه…