سرکشی و روح عصیانگر هالی از اول داستان واسم مجذوب کننده بود.
دوستش داشتم. درکش می¬کردم و می¬خواستم بیشتر ازش بفهمم. بیشتر حسش کنم. بشینم باهاش حرف بزنم بگم انقد این بازیگوشی¬ها و فرار کردنات رو می¬فهمم که نگو. 
واسم عجیب نبود که هر هفته بره به کسی که نمیدونه کیه توی زندان سر بزنه. به هرحال اون هالیه. این شیدایی و از این شاخه به اون شاخه پریدن، رژ زدن در هر حالتی، کاری می¬کرد که دلم بخواد زنانگیش رو بغل کنم. 
کاپوتی سوگ این زن رو هم خیلی خوب نشون داد. شبیه دیدن خیلی چیزها به فرد. ارجاع به سربازی و جنگ به نظرم از ترومن کاپوتی بعیده.
و درخشان ترین لحظه. رها کردن گربه و بعد دنبالش گشتن. اینکه نمی¬دونی آیا چیزی در این دنیا برای تعلق داری یا نه؟ اینکه انقد راحت از بچه¬¬ی توی دلت بگذری اما با یک گربه نزدیکی بیشتری حس کنی، چیزیه که مختص هالیه. 

اما برم سراغ نویسنده. پرداخت داستان و شخصیت¬ها و شگفتی¬هایی که ایجاد می¬کرد رو دوست داشتم. اما به نظرم زیادی آمریکایی بود. بچه¬های سرخ¬پوست وحشی؟ کوتاه بیا ترومن کاپوتی. داری جامعه رو بازنمایی می¬کنی؟ منظورت چیه؟
      

        کتاب با پیشگفتار طولانی خانم نجم‌آبادی شروع میشه که جریان نوگرایی ایران در اوایل قرن ۱۴ شمسی رو شرح میده و ما رو با بیان بی‌بی خانم آشنا می‌کنه و سعی میکنه که ویژگی‌های قلم و نثر کتاب رو برامون آشنا کنه. 
مسئله‌ای که توجه من رو جلب می‌کنه، چاپ و توجه ویژه به کتاب تادیب النسوان که معایب‌الرجال در پاسخ به اون گفته شده‌س در حالی که ما حتی نسخه‌ی کامل و چاپ‌ شده‌ای از کتاب بی‌بی خانوم که سرگذشتش رو هم در این کتاب اورده نمی‌بینیم. 
تادیب‌النسوان با نسخه‌ی خطی و بازنویسی شده با خط نستعلیق در کتابخانه ملی مجلس و کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی در قم هم مثل این که موجوده. به نظر میرسه که تادیب انسان‌ها به طور کلی در جریان نوگرایی، خیلی مسئله‌ی مرسوم و رایجی بوده. 
باید ببینیم که چطور تادیب زنان برای در خدمت مردان بودن و پرورش دادن مردان وطن‌پرست ضروریه اما مثل اینکه به مذاق جامعه آن زمان خوش نمیاد که نوشتار زنانه و عریان و طنازانه‌ی بی‌بی خانوم که به لحاظ سواد و استعداد و توانمندی با مردان زمان خودش برابری می‌کنه، ماندگار بشه یا اسمی ازش باقی بمونه.
      

        با توجه به اسم کتاب و اشاره ی رویا به اینکه از تن گذشتن موجب گذشتن از خیلی چیزها میشه، برای من اهمیت تمامیت جسمانی رو دوباره یاداور میشد. / 
ما رضایی رو داریم که داریم از زوایای مختلفی تجارب زندگی رو می بینیم.  مردی که درسته اطلاعات دقیقی از شغلش نداریم ولی میگه که ادم مهمیه. میگه ادم معمولی نیست. انسانی که در جنگ تونسته همرزم و همکلاسیش رو بکشه و زندگیش رو ادامه بده و به شغل مهمی هم برسه.
احمد غلامی با مسکوت گذاشتن بخش هایی از زندگی رضا، به ما امکان این رو داده که تخیل خودمون رو به کار بگیریم و اگه بخوایم به این فکر کنیم که متن چه تجربه ای رو به من میده : برای من اینطوره که رضا تونست از جان و تن دوستش بگذره اما از خودش نه. / رویا میتونه از تن خودش بگذره، اما نمی تونه به تن دیگری اسیب بزنه. انگار که داره نشون میده چطور روان و شخصیت هر فرد، به طور متفاوت و پیچیده ای داره عمل میکنه.

من فکر میکنم رضا رویا رو انتخاب کرد چون احساس میکردم بچه ای که رویا ازش نگه داری میکنه بچه ی آذره. داستان میگفت مادر اعدام شده و بچه رو رویا بزرگ میکنه. / هرچند رضا رویا رو قضاوت میکرد که میخوای بچه رو مثل خودت تن فروش بار بیاری اما زمان نشون داد که به نظر رضاس که توان فروش دیگری رو داره. نه رویا 

رضا برای من تیپ نبود اما رویا چرا. / در کل متن برام پویا و پر و پیمون بود.