کلاغ ادامه داد: -اما انسان هیچگاه آنچه را آرزو میکند نمیتواند فراموش کند. حتی اگر گاه به نظر برسد که جهان یا دیگران از او نیرومندتر هستند.

و در ضمن، یک چیز، به خاطر این‌که آدم به آن فکر می‌کند جالب است نه به خاطر نو یا تازه بودن.

جسم ما زنجیر نمی‌شود اما افکار و اندیشه‌هایمان در بند خواهد بود. در آن‌صورت برای ما دیگر امیدی وجود نخواهد داشت، چرا که ما حتی میلی به هم به آزادی نخواهیم داشت.

جهت‌یاب می‌گوید:«دزدیده، دیده، دیدن، شکل، شکل های زندگی؛ شکل هایی از زندگی که چشم هیچ انسانی بهشون نیفتاده، در انتظار یک مبارز دراز کشیده‌ن.»

پپیگم جواب داد:«آه، بله، البته. زندگی کوتاه تر از آن است، آقای تومک، که برای چیز های بد به هدر بدهیمش.»