خدا رحمتت کنه آقای ونه گوت 
اولین کتاب چالش کتاب خوانی امسالم رو عمدا از ونه گوت انتخاب کردم تا بتونم علاوه بر شروع چالش یه صفایی هم بکنم.
این کتاب به نوعی وصیتنامه کورت ونه گوت هست و توش می‌شه از هر دری، سخنی، رو به وضوح دید. کورت ونه گوت به شدت سیاسی بوده و توی این کتاب هم مشهود این رویه رو ادامه داده و از هیچ فرصتی برای بیان دیدگاه های سیاسی خودش صرف نظر نمی کنه. همینطور این کتاب به بیان سایر دیدگاه های او پرداخته و نهایتا جستجوی کوتاه ولی عمیق و درخشان در باب معنای زندگی هم داره. از دستش ندید ، هم با ترجمه علی اصغر بهرامی عالیه و هم حسین شهرابی.
خدا رحمتت کند آقای کورت ونه گوت جونیور عزیز.
        

          اصولا نوشته هاي ونه گات خيلي عاليه. علي الخصوص كه يكدفعه وسط نوشته‌هاش يه دو تا فحش ناجور هم ميده! جيگر آدم حال مياد :) 
ولي موقع خوندن اين كتاب احساس مي‌كردم به تكرار افتاده و هيچ كتابيش هم نتونسته برايش جاي سلاخ خانه شماره پنج را بگيره
        

          مجموعه ای از نظرات کورت ونهگوت در مورد زندگی، زمانه و سیاست. که طبیعتا ممکنه هر کسی ازش لذت نبره
        

          کتاب در دسته ی ناداستان قرار میگیره.اگر به طور خلاصه بگم،اعتقادات 
 و افکار پیرمردی رو میخونید که دیگه امیدی به هیچی نداره.سوال برام پیش اومد که چرا فقط از یک فرزندش حرف میزنه :)) برای تحلیل شخصیت ونه گات بهم خیلی کمک کرد.چون درگیر تحلیل سلاخ خانه ام.به نظرم این همه حمله کردن گاهی خسته کننده میشه اما طنز نویسنده شمارو پیش میبره.اون قسمتی که میگه زمین داره از سیستم ایمنیش استفاده میکنه تا آدم هارو از بین ببره رو هممون داریم تجربه میکنیم.با اعتقاداتش موافقم.فرقی نداره چه حکومت و سیاستی در راس باشه.ما همیشه محکومیم به وسیله بودن.اما فکر کنم اگر ونه گات ایران زندگی میکرد عمرش به این سن نمیرسید که بخواد آخرین کتابش رو چاپ کنه. به هر حال ازش لذت بردم.اگر ناداستان دوست دارید بد نیست بخونیدش.قبلش به خودتون قول بدین کمتر افسرده بشین:))
        

          کورت ونه‌گات رو دوست دارم.
فاصله‌ی سلاخ‌خانه شماره ۵ تا گهواره‌ی گربه رو دوست دارم، و حالا این کتاب نشون می‌ده که این فاصله رو چه جور آدمی می‌تونه پر کنه.