این کتاب کمتر از یک دهه بعد از پایان جنگ نوشته شده و جزو کارهای اولیه ی حمید حسام است. اوایل کتاب زیاد جذاب نیست ولی از میانه کتاب به بعد، دیگر کتاب را نمی توان زمین گذاشت. برای همین هم کتاب هم ظرف یک روز تمام شد.

محور کتاب، مثل همه کتاب هایی که از دریچه چشم حاج حسین همدانی روایت می شود، شهید محمود شهبازی است. اما منحصر در روایتِ شهید شهبازی نیست و روایت های زیادی، از شهدای زیادی دارد.

روایت های حاج حسین همدانی و قلم حمید حسام، همیشه جذاب بوده اند. همیشه... روایت فداکاری ها و زحمت ها ...

خواندن این کتاب به همه توصیه می شود.
          

            معرفی یکی از دوستان باعث شد برم سراغ این کتاب و گوش دادن بهش برام یه حس خاصی داشت... 
انگار بعد از مدت‌ها خوندن و گوش دادن به روایت‌های متنوع از دفاع مقدس و انقلاب، برگشته بودم سر همون روایت‌های آشنای قدیمی! آهنگ‌های مختلف خاطره‌انگیز دفاع مقدسی هم این حس رو تشدید می‌کرد...

این از اون کتاب‌ها و روایت‌ها بود که موقع خوندنش با خودت می‌گی ما کجا و این آدما کجا...
یعنی اینجا با آدم‌هایی طرفی که کلا تو عالم دیگه‌ای سیر می‌کردن و کارهاشون به نظر امثال ماها جدا عجیب به نظر می‌رسه...

البته تقریبا به رسم همهٔ کتاب‌های دفاع مقدسی دیگه با محوریت خاطرات رزمنده‌ها، اینجا هم آدم چیز خاصی از سر و ته عملیات‌ها متوجه نمی‌شه! 
و از اونجایی که عملیات‌های بزرگ کتاب همون‌هایی هستن که به فتح خرمشهر منجر شدن، موقع گوش دادن بهش یاد «همپای صاعقه» افتادم و خیلی دلم خواست فرصت می‌شد یه بار دیگه بخونمش... من تازه تو همپای صاعقه بود که وسعت و عظمت عملیات‌های فتح‌المبین و بیت‌المقدس رو درک کردم و فهمیدم چی به چی بوده... چقدر دوست داشتم اون کتاب رو... یه مخلوطی بود از توضیحات جزئی عملیات‌ها و روایت‌هایی احساسی از رزمنده‌ها... مثل صحنه‌های گم شدن شهید وزوایی و شهادت شهید حسین قجه‌ای... یادش بخیر...