جلد هفتم از مجموعه‌ای که دنبالش می‌کنم...
برام سواله که آیا واقعاً ضعیف شده یا اون اوایل من جوگیر بودم که اینقد خوشم اومد، باید یه بار برگردم از اول بخونمشون ببینم با نگاه الانم چطورن.
جالب هست، جذاب هست هنوز، ولی ایرادای خیلی فاحشی توش داره، مثلاً توصیف کشته شدن فرشته‌ها طوریه که انگار جسم مادی انسانی دارن، این خوب نیست.
از یه طرف چون بین مجلدها فاصله میفته، روایت‌ها رو آدم فراموش می‌کنه، در حالی که برای خوندن جلد بعدی باید همه ماجراهای قبلی رو دقیق یادت باشه، برای کسی که بخواد یه جا همه رو بخونه این ایراد قابل حله.
هنوزم دنبالش می‌کنم، توی رمان‌های ایرانی هنوز رقیبی براش ندیدم، جذابه برام و توصیه می‌کنم.
        

          خب! نمیدونم از کجا بگم...
فکر می‌کردم که این جلد آخره ولی نبود؛ و خوشحالم که ادامه داره!
متوجه نمی‌شم که چرا نقد های منفی داره، اما من دوستش دارم! 
فصل ۱ تا ۳ مکمل فصل آخر هستند و توی فصل آخر مشخص میشه که چرا "نیاسو"....
به نظرم؛ خیلی از ما شبیه پریانی هستیم که کوه بنفش سبب فراموشی ما، از نیای نیک نیاکان‌مون شده!!!