از جذّاب‌ترین و پراتفاق‌ترین‌های این مجموعه تا به الآن بود.
پایانی متفاوت و شوک‌دهنده نسبت به کتاب‌های قبل.
و آدم رو بیشتر مشتاق خوندن کتاب بعدی می‌کنه.
        

          داستانو اوایلش دوست نداشتم اما هرچی پیش رفت بهتر شد و ۴۰‌صفحه ی‌اخرش میتونم بگم ترکوند=))
برخلاف جلدای قبلی واقعا با کرکتر دارن شان حال کردم و به نظرم اینکه شخصیتش از یه پسر بچه ی احمق(حداقل به نظر من) تبدیل به همچین کسی شده خیلی خوبه:))
*اسپویل این جلد و حماسه ی کرپسلی
گاونر عزیزم..من تورو از خیلی وقت قبل میشناسم:))از وقتی که لارتن پدر و مادرتو روی کشتی کشت:)) از وقتی که نوزاد بودی و با لارتن این ور اون ور میرفتین:)) تا وقتی که بزرگ شدی:)) دستیار لارتن شدی؛)) وقتایی که با لارتن شوخی میکردین و اون میگفت خیلی خر و پف میکنی:)) تا وقتی که ژانرال شدی:)) لیاقتت خیلی بیشتر از این بود. حس عجیبی دارم..حس میکنم یکی از دوستای قدیمیمو از دست دادم❤️‍
        

          من خوندم ولی شما نخونید.
بعضی قسمت ها میخواد ادای کتابای ترسناک دربیاره اما نویسنده چیزی از ترس نمیدونه و گمان میکنه اگر خون و تاریکی محیط و زشتی هیولاها رو بیشتر کنه ترس هم بیشتر میشه همینا باعث میشه با یه اثر مفلوک طرف باشیم . 
        

          《توضیحات این مجموعه را برای جلد اولش "سیرک‌ عجایب" نوشته‌ام》