تصویر سازی قوی داشت به طوریکه کاملا فضارو آماده میکرد و باعث میشد خواننده اون چیزی رو که باید حس کنه.
داستان اونقدر که باید خوب شکل نگرفت بنظرم.
 با توجه به موضوع نتیجه گیری خوبی داشت ولی خیلی جا داشت برای بهتر شدن.
        

          《هر مشکل فرصتی برای یک اتفاق خوب است.
فقط کافی است خوب دنبالش بگردی تا پیدایش کنی.》

کتاب می خواهد جمله بالا را با زبان کودکانه و به کمک تصویر و تشبیه و همانند سازی، برای کودک ملموس کند. 
اما به نظرم این عینی کردن یک مشکل و تجسم بخشیدن به خود آن،شاید به سختی برای کودک قابل فهم باشد
به همین خاطر این کتاب را از ان دسته ای می دانم که در همراهی با کودک باید خواند و حین و بعد از خواندن، با کودک درباره‌اش صحبت کرد تا بتواند ان را بفهمد.
        

          توی زندگی همه ی ما پر از مشکلات هست. از یک جایی از زندگی شاید وقت مدرسه، یاد میگیریم اونها را نادیده نگیریم و بخواهیم برای مقابله با اونها کاری انجام بدهیم. همین طور که بزرگ میشویم یاد میگیریم که هر بار با مشکلی مواجه میشویم و حلش میکنیم ، به آدم دیگری تبدیل میشویم. آدمی که به نظر قوی تر از قبل است...
این ناداستان هم شاید برای گفتگو با بچه‌ها زیاد سخت باشد، اما یک نوجوان آن را درک می‌کند. باید تجربه زیسته ای مخاطب داشته باشد تا حرف کتاب را بفهمد و برای مشکلات آینده آماده باشد. 
        

          سعی کرده بود داستان را در تصاویر بسازد که نتوانسته بود ولی از عهده‌ی گفتن شعارش خوب برآمده بود.
        

          به طرز عجیب و غریبی شعاری بود. چی شد که تا تصمیم گرفت با مشکل روبرو شود درونش چیز خوبی دید؟ چطور نتیجه گرفت مشکلش نه قورتش داده نه باهاش جنگیده؟ پس چطوری اذیتش می‌کرده؟ و ادامه‌ی داستان هم همین‌طور. کلا یک مجموعه حرف خوب و شعاری بود.

آن دو ستاره را بخاطر تصویرگری‌ها و نفس فکر کردن به مشکل، دادم.