مامور سیگاری خدا رو تقریبا یک سال پیش خواندم و راستش خیلی خاطرم نیست که چطور بود، اما احساس می کنم مجموعه ی بنی هندل به نسبت مجموعه ی قبلی با وسواس بیشتری انتخاب شده بود و مضامین متنوع تری داشت. 
ولی جدا چرا همه در تاکسی مدام بابت گرانی و آلودگی و چه و چه غر می زنیم و هیچ کس حتی یک بار اعلام رضایت و خوش بختی نمی کند؟
        

          خیلی قشنگ بود، من به نیت سرگرم آموزی خوندمش‌ برای ما دانشجویان علوم اجتماعی جالب و آموزنده است که با نگاه جامعه شناسانه به ساده ترین و دم دستی ترین پدیده ها نگاه کنیم.
        

          امتیاز: سه از پنج
رده‌بندی: دبیرستان (فقط به خاطر یک قسمت!)
دسته بندی: زدمش تو قفسه سفرنامه و داستان کوتاه! خدا من و نویسنده‌ش رو با هم ببخشه.
*****
خوب بود واقعا. ولی وقتش کم بود. نصف بیشترش رو موقعی که کدم داشت ران می‌شد خوندم رفت. واقعا جذاب بودن برام. خصوصا که با موضوع اصلی این روزها هم اشتراکات زیادی داشت.
نقطه قوت اگه بخوام براش بگم اینه که آقای مظاهری یه ایده فوق‌العاده خوب داشت. این ایده رو خیلی خوب اجرا کرد و اگه کار اصلیش رو تو این مجموعه صرفا تدوین هم بدونیم این کار رو هم خوب انجام داد. مقدمه و موخره‌ش هم خوب بود و واقعا کتاب بدون اون‌ها ناقص می‌موند به نظرم.
نقطه ضعفش هم به نظرم لحن‌ها بود.  خوب بود که گفتاری بود. ولی خب یه جاهایی یهو تو ذوقم می‌زد.
نکته جالب هم این که الان متوجه شدم دو سه تا از وبلاگ‌هایی که قبلا با این تم می‌خوندم برای همین آقای مظاهری بوده :-) برای همین یکی دو تاش رو قبلا خونده بودم.
        

          اگر به جامعه شناسی خیابونی علاقه مندید، حتما از این کتاب خوشتون میاد. با این که گفت و گو های کتاب رو هرروزه می‌شنویم، اما خوندن دوبارشون و این بار برای شناخت جامعه ایرانی مفید و جالبه و جالب تر این که مسیر جامعه ایران از همین گفت و گو های تو تاکسی تا حدودی مشخص میشه.
        

          جالب بود ولی کمی تکراری چون خب چیزاییه که توتاکسیه و همه چندین بار شنیدن.
برای خوندن تو خود تاکسی و اتوبوس اینها مناسبه ولی