مدت ها قائل به حذف کامل تلویزیون از سبک زندگی بودم، تا اینکه کتاب (بردگی در اسلام) شهید مطهری رو خوندم و بعد از خوندن این کتاب یک سری پل ها توی ذهنم تشکیل شد.
فهمیدم پاک کردن صورت مسئله راه حل نیست، همونطور که در دوران صدر اسلام برده داری رو دفعةً حذف نشد، بلکه احکامی وضع شد تا افراد به هر بهانه ای مجبور به آزاد کردن برده باشند ( مثل کفاره روزه خواری ).
الآن نوبت ماست تا خودمان را از اسارت تلویزیون رها کنیم، برای مطالعه راهکار ها به بخش چهارم این کتاب مراجعه کنید.
        

          کتاب پنجم

در یک کلام فوق العاده بود و ضروری برای هر والدی.
نه تنها برای تربیت فرزند بلکه برای تربیت خودمون و نجات خودمون از اسارت تلوزیون و رسانه.
خب تو کتاب اول نقش چشم و نگاه رو در زندگی توضیح میده که همین بس که چشم تعیین می‌کنه دل کجا بره و عقل چیکار کنه
بعد مشکلات جسمی ناشی از تلوزیونی شدن بچه ها رو با اتکا به مقالات علمی و گفته های پزشکان بیان میکنه.
بعد پیامدهای تربیتی تلوزیونی شدن بچه ها رو میگه که یکی از یکی گریه آور تره و شاید اگه تلوزیونی بزرگ شده باشیم میتونیم در جای جای زندگیمون این پیامدها رو تو خودمون پیدا کنیم
در قسمت بعد علت سحر شدنمون توسط این قاب جادویی رو میگه
و در آخر هم راهکارها رو میگه

خیلی کامل و جامع و عالی بود.
تو کتاب خیلی جاها از نیل پستمن نقل قول میکنه. نظریه پرداز و استاد دانشگاه و اینا که سال ۲۰۰۳ فوت شده و کتاب هایی که نوشته ( زوال دوران کودکی ، زندگی در عیش مردن در خوشی) مال این دوره ی طلسم شده توسط رسانه نیست. اون دوره میگه زوال دوران کودکی در اثر رسانه اتفاق میفته‌ . الان اگر بود و بلاگرهای کودک اینستا رو میدید اسم کتاب غیرقابل پخش میشد قطعا.
        

          کتابی درباره‌ی مضرات تلویزیون و آثار زیان‌بار آن در زندگی کودکان ما و همچین خودمان. البته در حال حاضر می‌توان به جای کلمه‌ی "تلویزیون" در متون کتاب، از واژگان "رسانه"، "گوشی‌های هوشمند" و "فضای مجازی" استفاده کرد و جمله را تغییر دیگری نداد.

        

          پنجمین جلد من دیگر ما در مورد موضوع جالبی که دنیای مدرن مارو بهش مبتلا کرده صحبت میکنه؛ تلویزیون و رسانه.
تا حالا بهش فک کردید اگر تلویزیون و رسانه نبود چه کارایی میتونستید بکنید؟!
تلویزیونی که احساس میکنیم اگر تو خونه نباشه، اگر صداش تو خونه نپیچه انگار یه چیزیمون کمه.
به این فکر کردید که آیا تماشای تلویزیون برای بچه‌ها خوبه یا نه؟!
از چه سنی و چه میزان تماشای تلویزیون و درگیر شدن با رسانه برای بچه‌ها مفیده؟!
میشه به محتوای کارتون‌ها، حتی کارتون‌هایی که از شبکه‌ی پویا پخش میشه اعتماد کرد و از صبح تا شب بچه رو به این شبکه سپرد؟!
و خیلی سوالات دیگه که شاید به خاطر عادی شدن این مسائل براتون پیش نیومده باشه.

این جلد من دیگر ما از مضرات تلویزیونی شدن میگه.
معتقده بچه‌ها به هیچ عنوان نیازی به تلویزیون ندارند و ما هستیم که اون‌ها رو تلویزیونی میکنیم و بعد از سالها بابت مشکلاتی که این تلویزیونی شدن برای بچه‌ها ایجاد میکنه شکایت میکنیم.
این کتاب میگه بچه‌ها نیاز به بازی و ارتباط با خانواده دارن و تلویزیون نمیتونه نیازهاشونو تامین کنه و مشکلات زیادی براشون پیش میاره.
مشکلاتی مثل غرق شدن تو دنیای خیال، منزوی شدن، ایجاد ترس، مشکلات جسمی و...

خلاصه اینکه میخواد بگه اجازه ندید رسانه‌های هزار رنگ تربیت بچه‌هاتونو به عهده بگیرن و از اونجایی که بچه‌ها از پدر و مادرشون یاد میگیرن، استفاده از رسانه و تلویزیون رو هم برای خودتون و هم برای بچه‌هاتون مدیریت کنید.

        

          این کتاب درباره تلویزیون و نقش اون توی زندگی و تربیت فرزندان هستش و مشکلات جسمی و روحی و تربیتی که برای کودکان و خانواده در نتیجه ی به اصطلاحِ کتاب، تلویزیونی شدن  ایجاد میشن رو بیان کرده؛
ودر بخش آخر راه حل هایی داده و مشکل من با کتاب اینجا بود که انتظار داشتم این بخش مفصل تر از بخش های دیگه باشه و در مورد این راه حل ها بیشتر صحبت بشه اما اینطور نبود متاسفانه
اما به شخصه مطالب جدیدی از این کتاب یاد گرفتم که برام جالب بود و بنظرم لازمه هر پدر و مادری که تو خونشون تلویزیون دارن این کتاب رو بخونن.
        

          اگه تا بحال به ورود مهمان ناخوانده ای (تلویزیون) که قیافه
دوست غمخوار و یار همراه رو داره اما بزرگترین ضربه ها رو به زندگی و روح و روان ما و تربیت فرزندان ما زده حساس نبودین این کتاب رو توصیه میکنم

این کتاب با ارجاع های فراوان به منابع غربی در نقد این مهمان ناخوانده که خودشان عامل ایجادش بوده اند شما رو حتما شگفت زده می‌کنه و قانعتون می‌کنه که شیوه جدیدی در تعامل باهاش اختیار کنید
        

          کتاب، مطالب خیلی خوبی داشت اما از اونجایی که سال ۹۵ نوشته شده، یه کمی حرف‌ها قدیمی شده. از این جهت که توی چند سال اخیر، شبکه‌های مجازی خیلی فراگیر شدن؛ درنتیجه، اقبال عمومی نسبت به تلویزیون -در مقایسه با سال‌های نگارش کتاب- کمتر شده و معضلِ موبایلی شدن بچه‌ها، بیشتر از تلویزیونی شدن‌شون به چشم میاد و جای نگرانی داره.
در کل اما از مطالب کتاب استفاده کردم و برام مفید بود 👌🏻
        

          کتاب خوبیه در مورد اثرات و خطراتی ک تماشای بیش از اندازه تلویزیون داره و مضراتش برای خانواده و بچه هست صحبت میکنه و دید ادم رو نسبت به تلویزیون عوض میکنه...
        

          کتابی که با ارجاعات علمی و معتبر، حتما شما را برای مدیریت رسانه درخانه قانع می‌کند.
مطالعه این کتاب برای هر بزرگسالی واجب است؛ خصوصا شهرنشینان مدرن!