لیندا ناکلین در این کتاب بررسی می‌کنه که چطور تکه‌تکه شدن بدن در هنر (مثلاً نمایش بدنِ ناقص، بریده‌شده، یا قطعه‌قطعه) به‌عنوان تمثیلی از مدرنیته مطرح شده.
وقتی مدرنیته اومد، دیگه بدنِ کامل، متعادل و کلاسیک (مثل بدن در هنر رنسانس) جذاب نبود. هنرمندان شروع کردن به تصویر کردن بدن‌هایی که تکه‌تکه شده‌بودن — چون این دقیقاً حسی بود که انسان مدرن تجربه می‌کرد.
در هنر مدرن، بدن کامل کلاسیک جای خودش رو به بدن تکه‌تکه‌شده داد.
این تغییر نشونه‌ای از تحول نگاه انسان به خودش و جهانشه؛ دیگه خبری از انسجام، اطمینان و شکوه نیست، بلکه با ترس، تردید، فروپاشی، جنگ، خشونت و بحران هویت روبه‌رو هستیم.
تکه‌تکه شدن بدن، استعاره‌ایه از تکه‌تکه شدن تجربه‌ی انسانی در مدرنیته.

ناکِلین فقط درباره‌ی بدن نمی‌نویسه؛ داره درباره‌ی تجربه‌ی انسان مدرن حرف می‌زنه — انسانی که پیوستگی‌اش با خودش، با بدنش، با طبیعت و با جامعه‌اش از هم گسیخته شده.
اون تکه‌تکه شدن رو نه فقط به‌صورت فیزیکی، بلکه به‌صورت روانی، اجتماعی و زیبایی‌شناختی هم بررسی می‌کنه.
کتاب ارزش خواندن رو داره و بنظرم خیلی جالب اومد
        

          بازوها جدا شده اند، صورتها تکه تکه‌اند، اندامها میان قابهای خالی معلق اند. 
وقتی جهان از هم می پاشد، آیا بدن انسان می تواند کامل باقی بماند؟ 
کتاب "بدن تکه تکه شده" تمثیلی ست از ضخم مدرنیته بر پیکر هنر و هویت انسانی. این کتاب همچون آینه ای شکسته، تصویر چند پاره انسان در دوران بحران را به نمایش می گذارد. انسانی که در آواره های تمدن، خویشتن رامیان تکه های گمشده‌ی زیبایی، سنت و تمامیت می جوید._لیندان ناکلین_در این کتاب نشان می دهد که چگونه این فروپاشیدگی واکنشی‌ست در برابر گذشته ای باشکوه، هنری کلاسیک که سایه اش برشانه های هر خالق مدرنی سنگینی می کند.
 و این گونه است که پیکره ها مُثله می شوند، چهره ها محو می شوند و زیبایی از دل زخم بیرون می آید.
 بدن تکه تکه شده کتابی‌ست برای آنان که به دنبال فهمی عمیق تر از هنر مدرن‌اند، برای آنان که می خواهند بدانند چرا تصویر بدن در هنر امروز دیگر آن پیکره آرمانی یونانی نیست، بلکه پازلی‌ست از زخم، غیاب و تردید.
        

          3.5
        

          ناکلین از مهمترین نظریه‌ پرداز‌های هنر فمینیستیه. تو این کتاب که متن یک سخنرانیه، از انقلاب فرانسه و گیوتین میگه تا به ونگوگ و گوشی که بریده میشه برسه و در این حین مفهوم «قطعه قطعه‌گی»،«تجزیه» و «تلاشی اجتماعی  و روانشناختی» که ویژگی تجربه‌ی مدرن هست رو  با کمک آثار هنری نشون میده.  در انتهای کتاب اشاره می‌کنه که در تلاش نیست تا یک نظریه در مورد «قطعه و نسبت آن با مفهوم مدرنیته» ارائه بده و هدفش  ارائه‌ی یک الگو با موضوع مورد بحث هست.