نمیدونم چرا ۵ ستاره دادم
به همه جلدا این مجموعه میتونم  بالاترین ستاره رو بدم البته به جز رهایم کن و خردم کن
تنها چیزی که میتونم در مورد این جلد بگم  اینه که قلبم به درد اومد
جولیت رو میفهمم
و ارون  و دوست دارم
یکی از خوبیا این جلد این بود که هم از زبون ارون بود هم جولیت
        

          از شدت شوک زبانم قاصره...
اصن هیچی نمیتونم بگم...
وایییی
        

          اول از همه  میخوام گریه کنم ، خیلی  این جلد غم انگیز  بود  و پلاتوئیست  خیلی  بزرگی داشت ، یعنی طاهره مافی فکر کنم به قصد کشت ما این جلد رو نوشته بود  ، اصلا  من بعد از تموم  کردن کتاب نیم ساعت فقط به دیوار زل زدم  .
قلم نويسنده  در این جلد خیلی  قوی شده بود و  به وضوح  دیده می شد .
روند داستان  هم خیلی  خوب بود  به اندازه بود  و من اصلا  خسته نمی شدم .
یکی دیگه  از نکات  قوت کتاب اینه  که جولیت در آخر داستان  تبدیل  به یک شخصیت  قوی شده بود خودش رو می شناخت ، به خودش اهمیت  می‌داد  عین آدم لباس  می پوشید  و یاد گرفته بود که چطور  احساساتش  رو کنترل کنه .
نویسنده احساسات  جولیت رو خیلی خوب نمایش داده بود و مثل جلد اول نبود  که خسته کننده  باشه ، من جولیت  رو با تمام  وجود  درک کردم و به عنوان  یک دختر اون واقعا  حق داشت .
و کمی  هم  دلم برای آرون  سوخت هم نسوخت   چون یه جاهایی عوضی  بازی در آورد. 
یکی دیگه از نقاط قوت  کتاب  اینه  که  از زبان دو شخصیت  روایت میشه و این خیلی  خوب بود .
و  نويسنده  داستان  رو  بزرگ  تر کرد شخصیت های  جدید  اضافه  کرد و من احساس  می کنم تازه داره داستان شروع میشه .(شخصیت  نظیره  رو خیلی  دوست داشتم )
(کل کمدی کتاب رو کنجی تأمین  می کرد و مثلا  تو اوج ناراحتی  باعث خنده میشد کنجی  خیلی با نمک شده بود 🤣🤣🤣)
در کل اگر جلد اول هستید  و از کتاب ناامید  شدید  مجموعه  رو ادامه  بدید چون از جلد ۳ به بعد داستان  تازه براتون  جالب میشه و من این جلد رو خیلی دوست داشتم  حتما بخوانیدش ))))))))))))))))))))))
        

          به عنوان جلد ۴ یه مجموعه تقریبا طولانی  اتفاقای خیلی زیادی داخلش  افتاد و علاوه بر اون افشاگری هایی داشت که حالا حالا ها انتظارشونو نداشتم ، بنظرم از شعله ورم کن و جلدای قبلی خیلیی بهترر بود و بزرگترین ویژگی ای که داشت این بود که فقط کتاب از زبان جولیت نبود و همزمان از زبان ارون هم میخوندیم .
یه چیزی هم توی ترجمه خیلی اذیتم کرد و اونم این بود که نازرا نظیره ترجمه شده بود🤡 البته که خب چیزی نیست که زیاد مهم و تاثیر گذار باشه. در کل بهترین جلد تا اینجا از نظرم همینه.
        

          به نام او...)

باز زنده‌ام کن؛ چهارمین جلد از مجموعهٔ خردم کن

از خلاصهٔ این جلد شروع می‌کنم:
جولیت که در جلد قبل اندرسون رو کشت؛ حالا جای اون رو گرفته و دو هفته‌ای هست که فرماندهٔ آمریکای شمالی شده. ولی در کمال تعجب و ناباوری با هیچ واکنش، اعتراض یا مقاومتی از طرف فرمانده‌های ارشد دیگه روبه‌رو نشده و این موضوع مشکوک و تا حدی خطرناکه.

و از طرفی هم جولیت متوجه می‌شه حقایق زیادی در گذشتهٔ آرون وجود داره که اون ازشون خبر نداره؛ حقایقی که با فاش شدن‌شون همه چیز عوض می‌شه...
و در همین حین هست که دو مهمان برای جولیت و آرون می‌رسه... حیدر (Haider) و نظیره (Nazira).  ( این دو کاراکتر به شدتت جالب و دوست داشتنی بودنن.)
*ترجمهٔ بد اسامی یکی از ضعف‌های ترجمه بودن.

داستان از این جلد به بعد وارد سطح دیگه‌ای می‌شه و نسبت به سه جلد قبلی؛ ریتم تندتر، شوکه کننده‌تر و هیجان انگیزتری دارد. شخصیت پردازی هم برای کاراکترهای جدید نسبتا خوبه و برای باقی کاراکترها هم روند صعودی داره...
به جز؛
کاراکتر اصلی یعنی جولیتِ جولیت صفت.
این کاراکتر نه تکلیفش با خودش معلومه و نه نمی‌گذاره که ما ازش خوش‌مون بیاد یا ازش متنفر بشیم. ( هییییچ ثباتی در شخصیتش وجود نداره!)

و یکی از نازترین و جالب‌ترین اتفاقات این جلد هم عاشق شدن جناب کیشیمیتو بووود. ( اگر فکر می‌کنید کنجی نمی‌تونه جالب‌تر از این باشه... باید بگم که رفتارش با نازیرا رو ندیدیددد😭😭🔥)

در مورد قلم نویسنده هم، از اونجایی که من قلم طاهره مافی رو کلا دوست دارم و باب سلیقه‌ام هست مشکلی باهاش نداشتم.‌ولی ترجمه... ترجمه متأسفانه اصلااا خوب نبود! و باعث می‌شد که متن مصنوعی به نظر بیاد و نتونی با داستان ارتباط بگیری.
 ( این یکی از هزاران دلایلی هست که از نشر مجازی خوشم نمیاد!)

و اما پایان... شما در طول داستان با پلات توئیست‌های زیاااد و شوک برانگیزی روبه رو می‌شید، ولی هیچکدومش به پای دو فصل آخر نمی‌رسه!! ( حتی اگر مثل من اسپویل هم شده باشید، باز هم شوکه می‌شید.)

به شدت مشتاق خوندن جلد بعد هستم ولی با این اوضاع ترجمه، احتمالا Defy me رو زبان اصلی بخونم...