1- کاش نمی دونستم موضوع کتاب چیه، از اونجایی که موضوعش رو می دونستم، کتاب تعلیق نداشت برام و فقط می خواستم ببینم گره گشاییش به چه صورته!
2- ترجمه خوب بود، اما به شدت سانسور شده و در لفافه! تجاوز انگار جزء کلماتیه که ارشاد حذفشون می کنه! بوسه و ... هم که هیچی، به جاش می‌نویسن: خیلی با هم صمیمی شده بودند!
3- روحیات و وضعیت روانی به هم ریختۀ دختر رو خیلی خوب نشون داده بودن، واقعا رمان خوبی بود. به هر دختر 12 سال به بالا پیشنهاد می‌کنم که بخوندش!
4- بعد از این که کتاب رو خوندم، فیلم promising young woman رو دیدم با موضوع مشابه.
        

          یه رمان نوجوان عالی.. و البته اگر فرزند یا شاگرد نوجوان دارید هم پیشنهاد میکنم حتما بخونید. طنز توی کتاب رو خیلی دوست داشتم و بازیهایی که با کلمات میکرد. شاید پایانش میتونست قوی‌تر باشه ولی در مجموع تجربه‌ی دلچسبی بود.
        

          اولین کتاب وسط جنگ ایران و اسراییل  (: 


قصه، قصه‌ی ملیندای ۱۳ ساله است که توی جشن مدرسه یکی از پسرهای سال بالایی بهش تعرض می‌کنه.
بعد از اون ماجرا و چند خرده‌ماجرای دیگه ملیندا دیگه حرف نمی‌زنه. در برابر خانواده و هم‌مدرسه‌ای‌هاش سکوت می‌کنه. هیچ‌کس از ملیندا نمی‌پرسه چرا شب جشن به پلیس زنگ زدی و چرا حالا سکوت رو انتخاب کردی. هر کی به روش خودش ملیندا رو قضاوت می‌کنه و ازش دوری می‌کنه. 

ملیندا تنها و تنهاتر می‌شه. سکوت‌هاش هم عمیق‌تر. 

کتاب ترجمه‌ی روونی داره؛ اما دلچسب نیست. از این کتاب دو تا ترجمه هست. یکی ترجمه‌ی حمیدرضا صدر و دیگری همین ترجمه. این ترجمه نوجوان‌پسندتره؛ اما اون‌قدر ترجمه‌ی شگفت‌انگیزی نداره که بتونی قلبت رو به کتاب وصل کنی و نذاریش زمین. اگه ترجمه‌های خانم عبیدی آشتیانی از کتاب‌های سارا کروسان رو خونده باشید منظورم رو متوجه می‌شید که کتاب‌های که شخصیت داستان غم عمیقی رو به دوش می‌کشه، چطور مترجم می‌تونه با کلمه‌های انتخابی‌ش قلب مخاطب رو نشونه بگیره که نتونه زمینش بذارش.


نیمه‌ی اول کتاب خوندنش حوصله سر بره؛ اما هر چی می‌ری جلوتر جذاب‌تر می‌شه. 

کتاب رو به همه‌ی دختر و پسرهای نوجوان توصیه می‌کنم. 

خوندن این کتاب‌ها به نوجوان دسترسی‌های زیادی می‌ده. مخصوصاً وقت‌هایی که اتفاق‌های مشابه ملیندا براشون می‌افته و نیاز به کمک دارند.