یه توضیح ابتدایی بدم و اون اینکه چون کتاب دوم مجموعه ی شاه کش حجمش خیلی زیاده(1526 ص) انتشارات بهنام اینو توی یه دوره سه جلدی چاپ کرده  و در عنوانِ کتابِ ثبت شده، درست ترش اینه که هرسه جلد به عنوان یه کتاب واحد ثبت شن.

این کتاب یه سری خوبیا داره اونم ایده و داستان کلی خوبه،ماجراجویی ها و یه سری نوآوری ها خوب و بعضا حرف های جالبی که یه جاهایی میزنه .بعضیجاهاش دز هیجان کتاب میره بالا و دلت میخواد در یک ثانیه کل کتابا رو یه جا بخونی تموم شه 
اما کتاب به شدت دچار پرگوییه.پر از توصیفات حاشیه ای و دیالوگای بی مصرفی که تنها برای  خفن و کول جلوه دادن جناب کوئوتِ شاه کش و مسائل حاشیه ای  من باب جذابیت های بی شمار و غیر قابل وصف این پسر مو قرمزه و شاید درست نباشه بگم اما به شدت آدم احساس میکنه که توی پروراندن شخصیت کوئوت  یه رویه ی افراطی و عقده ای پیش گرفته شده و خیلی مسخره ست. .یه پسری با قیافه ی جذاب، صدای بهشتی، با معصومیت خاص خودش ،هوش فوق العاده، توانایی های بی نظیر و عدالت عالی و انسانیت و جذابیت های بی انتهایی که همه جذبش میشن.یه جاهایی دیگه موجب تهوع میشه
به جرات میگم این 1526 صفحه رو میشه توی 700 صفحه جمع کرد بدون اینکه چیز زیادی از دست بره.

ولی در کل کتاب باحالیه.ایده  های جالب زیاد داره.فضای داستان رو دوست دارم .ایده ی نام گذاری عالیه، شاندریان ها و آمیر ها خیلی خوبن.ادِما روه ها فوق العاده ن.هم خودشون هم اسمشون. یه جاهایی تعلیقای خیلی خوبی داره داستان و یه جاهایی حوصله سر بر و کشدار میشه.
از بهترین ایده ها ایده ی نام گذاریه.نام باد.نام سنگ.و ارباب این چیزها شدن در صورت دونستن نامشون.داستان نام ماه عالی بود.قابل تامل و جالب.
شخصیت پردازی ها ولی اصلا خوب نیستن.غیر قابل باور و پذیرش
انتخاب اسامی هم خیلی خوبه.تمام مکان ها ،زمان ها و انسان ها  و غیر انسان ها خیلی خوب نام گذاری شدن.این خیلی ویژگی خوبیه توی این ژانر از کتاب ها
امتیاز اصلیم به کتاب یه چیزی بین 3 و 4 عه که به خاطر ریت  غیر قابل پذیرش کتاب توی گودریدز(4.57) رو به پایین گردش کردم
        

          تو این جلد همون جای همیشگی هستیم و اتفاقای خاص وجود دارن اما انگشت‌شمارن.
در کل شبیه کتاب قبلی بود. البته پایان این جلد، شروع تغییر و اتفاقات جدید و جاهای جدیده :)
        

          کتاب دوم، ترس مرد فرزانه: جلد اول
ماجرای یک ترم دیگه‌ی کوئوت در دانشگاه
واقعاً دوستش دارم. هر تابستون معمولاً یه داستان فانتزی می‌خونم و همیشه یکی از تصاویر دوست‌داشتنی‌ای که از تابستون دارم، غرق شدن در دنیای یه داستان خیالی و زیبا است وقتی که از گرما دارم می‌میرم و نور خورشید همه جا رو روشن کرده ‌^⁠_⁠^⁩ و خوش‌حالم که این تابستون هم این مجموعه رو پیدا کردم، چون هر بار فکر می‌کنم دیگه کتاب خوبی پیدا نمیشه 😂

با این که انقدر دوستش دارم چرا امتیاز کامل نمیدم؟
شاید چون انتظار هیجان بیشتری رو داشتم. دوست داشتم داستان آمیرها یه کم بیشتر بره جلو. هرچند کل سه جلدی که نشر بهنام چاپ کرده، در اصل یک کتابه و در اون صورت قطعاً به کل کتاب پنج امتیاز کامل رو میدم D:

اوایل کتاب، دقیقاً نه فصل نگران شهریه‌ی این بچه بودم 🤧 ولی با این حال هیجانِ جالبی در نوع خودش داشت 😂 نه از این هیجاناتِ خفنِ دنیاهای فانتزی، یه هیجان کوچولو شبیه روزمرگی‌های زندگی عادی :)
با این که مثل جلد قبلی، اتفاق خاصی در حوزه جنگ با اهریمن و اینا نیفتاد، اما خیلی خلاقانه‌تر بود و برای همین امتیاز بالاتری دادم :) مخصوصاً حقه آلو خیلی خوب بود. 😂 یا اتفاقاتی که با دوی افتاد و نمی‌خوام لو بدم 😄
همه‌ی شخصیت‌ها رو خیلی دوست دارم، آئوری، الودین، لورن، رئیس دانشگاه، سیمون و ویل، دنا، باست، وقایع‌نویس و ... کاش به داستان همشون پرداخته می‌شد. به نظرم به اندازه داستان کوئوت جالب باشن. مخصوصاً الودین، خیلی دوست دارم یه کتاب کامل درباره الودین بخونم :)
پیش به سوی جلد بعد