واقعا خواندن تمامی کتاب هایی که مترجم اون ذبیح الله منصوری هست لذت متفاوتی داره
        

           هیچ وقت ابو حمزه کفشگر رو فراموش نمیکنم 


        

          زمانی که داشتم این کتاب رو میخوندم هر کسی که این کتاب رو دستم میدید میگفت فیلمش رو ببین و داستان فیلم رو تعریف میکرد برام، اوایل کتاب منتظر بودم تا داستان هایی که از حسن صباح و پیروانش شنیده بودم شروع بشه ولی در ادامه متوجه شدم که همه داستان هایی که تو جامعه پخش شده دروغه و به نظرم کسی که این کتاب رو میخونه حداقل تو همون تایم این وظیفه رو داره که مردم رو از اشتباه در بیاره
و چقدر جامعه امروزمون به اغلب نظرات خداوند الموت احتیاج داره البته اغلب نه همه
        

          به روایت مستشرقان از تاریخ کشورم خوش بین نبوده و نیستم. اما چه می‌توان کرد که در اثر سهل‌انگاری، بد فرجامی و بد سرشتی منابع دست اول خودمان از بین رفته است.
ثانیا مشترقان با صرف هزینه  و منابع فراوان و فرصت وسیع امکان داشته اند بجای ما ایران مان را بکاوند و تاریخ مان را بشکافند...
مشخصا در این کتاب پافشاری بیش از حد نویسنده از انگیزه‌های ایرانی قیام حسن صباح خنده‌آور است انگار فراموش شده است ک اساسا اسماعیلیه یک فرقه مذهبی با جغرافیای برزگتر از ایران است.
جدای از این قدرت نوشتاری، روایت قوی و ممتاز از کتب آن‌ها منابعی غیر قابل اغماض ساخته است.
خدا رحمت کند مرحوم ذبیح الله منصوری را در هنر ترجمه....
        

          مهمل
طولانی
بیهوده
درمورد هرچیزی صحبت میشه جز حسن صباح
        

          کتاب فوق العاده عالی.حتما شروع به خواندن کنید.تا انتها جذابیت خاص خودش را حفظ می‌کند.اگرچه تاریخی است ولیکن اطلاع از عقیده های پیشینیان تا جایی که از جان دست کشیدند به چه معناست
        

          کتابی است زیبا برای اشنایی با دوران های تاریخ ایران مبارزان روش های علمی  در زمان طاعون و خیلی موارد دیگه از حسن صبا...  ارزش خوندن داره..
        

          این کتاب اولین کتابی بود که حسابی منو میخ کوب خودش کرد تا تمومش کنم. خیلی جذاب بود. توی ذهن آدمی این حس به وجود میاره که داری یه سریال مهیج میبینی./
ولی در کل همان طور که خود مترجم (ذبیح اله منصوری) گفته، در بررسی و تحلیل تاریخ  به ناچار  نظر شخصی نویسنده هم به نوعی در متن مشاهده میشه. بعضی جا ها هم احساس می شد که خود نویسنده از دیدگاه خودش چیز هایی رو اضافه کرده (منظورم در بخش هاییه که یکی از شخصیت ها در خلوت با خودشون صحبت میکنه) که نه تنها تو روایت داستان هیچ آسیبی وارد نمیکنه بلکه اتفاقا این توضیحات، داستان شفاف تر میکنه/
تعداد صفحات کتاب زیاده(حدود 700 صفحه) برای همین من که روزی بین 30الی 50 صفحه می خوندم گاهی اوقات احساس میکردم که بعضی از مطالب چندین بار تکرار شده که شاید حوصله سر بر باشه ولی کسی که سرعت خوانش اون کمتر باشه اتفاقا برای مرور مطالب و یادآوری تو این حجم از مطلب، مفید به نظر میرسه/

و در مورد موضوع کتاب، بسیار جالبه، که به نظرم به دلیل تفاوت های مذهبی و نمایش اقتدار یه فرقه که تا حد زیادی مقابل مذهب حاکم در زمان حاله،نادیده گرفته می شه، با اینکه واقعا زمان روایت، زمان مهمیه(به دلیل شکوفایی علمی ایران در اون زمان، وجود دانشمدان برجسته که حتی در دنیا هم شناخته شدن موضوع حمله مغول، موضوع شناخت ایران قبل اسلام و حمله اعراب)/

در نهایت از این کتاب برداشت من اینه که حسن صباح که خودش یک اسماعیلی بود بعد رفتن به مصر به تاریخ ایرانِ قبل حمله اعراب در کتاب و نوشته های یونانی ها دسترسی پیدا میکنه و متوجه اوضاع ایران قدیم میشه و از موضوع مذهب استفاده ابزاری میکنه تا اون شکوه و عظمت برگردونه که حداقل در دوران پیشوایی حسن صباح این موضوع تا حد زیادی در مرکز حکومت خودشون به این مهم دست پیدا کردن
که البته برداشت عجولانه ایه و قضاوت درستی با خوندن یک کتاب در مورد اون دوران نیست/
ولی برداشت من از خوندن این کتاب اینطوری بوده و من با دیدن یکی از قلعه های اسماعیلیه راغب به خوندن کتاب شدم و الان بسیار مشتاقم که از باقی قلعه ها هم دیدن کنم
        

          کتاب فوق العاده عالی.اگه شروع کنی  محاله تا اتمامش دست برداری .واقعا لذت بخش بود.اینکه  یک انسان به چه درجه ای میرسد که از اختیار خارج میشود.
        

          این کتاب رو در نوجوانی خوندم و برای این اتفاق بسیار خرسندم.