یادداشت

        به روایت مستشرقان از تاریخ کشورم خوش بین نبوده و نیستم. اما چه می‌توان کرد که در اثر سهل‌انگاری، بد فرجامی و بد سرشتی منابع دست اول خودمان از بین رفته است.
ثانیا مشترقان با صرف هزینه  و منابع فراوان و فرصت وسیع امکان داشته اند بجای ما ایران مان را بکاوند و تاریخ مان را بشکافند...
مشخصا در این کتاب پافشاری بیش از حد نویسنده از انگیزه‌های ایرانی قیام حسن صباح خنده‌آور است انگار فراموش شده است ک اساسا اسماعیلیه یک فرقه مذهبی با جغرافیای برزگتر از ایران است.
جدای از این قدرت نوشتاری، روایت قوی و ممتاز از کتب آن‌ها منابعی غیر قابل اغماض ساخته است.
خدا رحمت کند مرحوم ذبیح الله منصوری را در هنر ترجمه....