پاییز، ای مسافر خاک آلوده در دامنت چه چیزی نهان داری جز برگ های مرده و خشکیده دیگر چه ثروتی به جهان داری ؟... . . . پاییز / دفتر شعر اسیر

آخرین بار آخرین بار آخرین لحظه ی تلخ دیدار سر به سر پوچ دیدم جهان را باد نالید و من گوش کردم خش خش برگ های خزان را باز خواندی باز راندی باز بر تخت عاجم نشاندی باز در کام موجم نشاندی گرچه پرنیان غمی شوم سال ها در دلم زیستی تو آه ، هرگز ندانستم از عشق چیستی تو کیستی تو . . . پوچ / دفتر عصیان ...

ای هفت سالگی ای لحظه ی شگفت عزیمت بعد از تو هرچه رفت در انبوهی از جنون و جهالت رفت بعد از تو پنجره که رابطه ای بود سخت زنده و روشن میان ما و پرندا میان ما و نسیم شکست.... شکست ... شکست .... . . . بعد از تو /دفتر ایمان بیاوریم به اغاز فصل سرد

سلام ای غرابت تنهایی اتاق را به تو تسلیم میکنم چرا که ابرهای تیره همیشه پیغمبران آیه های تازه ی تطهیرند و در شهادت یک شمع راز منوری است که آن را ان اخرین و آن کشیده ترین شعله خوب میداند ایمان بیاوریم . . . ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد