همانطور که عنوان خود کتاب بیان می‌کنه این کتاب مطلب خاصی برای ارائه به مخاطب ندارد و بعد از این با بیان  سخنان قصار و در ادامه با بیان چند نکته که در هر کتاب روانشناسی و موفقیتی پیدا می‌شود کتاب خود را ناگهان تمام می‌کند
        

          کتاب "مثل یک هنرمند بدزد" روی این نظریه متمرکز شده که غالباً ایده‌های خلاقانه از دزدیدن می‌آیند. با این دید همهٔ کارهای خلاقّه در گذشته انجام شده و دزدیِ هوشمندانه رمز موفقیت است.
در این روش، هنرمند باید ببیند آیا ایده‌ای ارزش دزدیدن دارد؟ و اگر نه، برود دنبال موردی دیگر. لذا هنرمند باید دنبال چیزهایی باشد که مستقیماً با روحش ارتباط برقرار می‌کنند.

نویسنده در کتاب، پیشنهادهایی متعددی می‌دهد:
▫️مطالعه شاخه‌ای هنرمندان (مطالعه کردن آثار یک هنرمند و الگو گرفتن از او، سپس مطالعه کردن سه الگوی برتر او)
▫️چسباندن عکس هنرمندان موردعلاقه روی دیوار اتاق کار.
▫️آموزش مداوم، جستجو کردن، سرچ کردن و گوگل کردن.
▫️تهیهٔ کتابخانه غنی و مطالعه کردن.
▫️همراه داشتن دفترچه‌یادداشت و قلم برای نوشتن افکار، مشاهدات و گفتگوها.
▫️رونویسی از قسمت‌های موردعلاقهٔ کتاب‌ها.
▫️تهیهٔ "فایل سرقت" آنالوگ یا دیجیتال برای چیزهایی که از بقیه کِش می‌روید.
▫️دائماً مشغول کار باشید، چون حین کار است که پی می‌برید چه کسی هستید و ایده‌های خلاقانه خودشان را نشان می‌دهند.
▫️آن‌قدر ادای کاری را در بیاورید تا بتوانید انجامش بدهید.
▫️با کپی کردن و تمرین کردن از چیزی که بهش علاقمند هستید می‌توانید یاد بگیرد؛ یعنی از روش مهندسی معکوس استفاده کنید. (در کپی کردن نه تنها سبک، که تفکر پشت سبک را هم باید دزدی کرد؛ چون تقلید سطحی بدون دانستن ریشه و فلسفه شبیه کپی بی‌ارزش است، درحالی‌که باید دنبال نوع نگرش هنرمند به هستی بود و باید از شخصیت‌های متفاوتی کپی کرد، سپس به رقابت با قهرمانان پرداخت)
▫️کتابی را بنویسید که خودتان مشتاق خواندنش هستید. 
▫️فراموش نکنید که در دنیای دیجیتال هم از دستانتان و شیوهٔ آنالوگ استفاده کنید تا خلاقیتتان بیشتر شده و ذهنتان به کار گرفته شود.
▫️گاهی از کار دور شوید و به خودتان استراحت بدهید تا باعث تمرکزتان شود.
▫️اگر به چند موضوع اشتیاق دارید، آن‌ها را رها نکنید. بلکه برای همه‌شان وقت صرف کنید و بگذارید علایقتان با همدیگر ارتباط برقرار کنند. بعد چیزی شبیه خلاقیت شروع به اتفاق افتادن می‌کند.
▫️تجربه کنید. کارها را فقط برای تفریح و لذت انجام دهید. چون وقتی گمنام هستید، هیچ‌چیز نمی‌تواند توجه‌تان را منحرف کند.
▫️باید هر روز کار کنید و ممکن است شکست بخورید، اما کار خوب را انجام بدهید و آن را با دیگران به اشتراک بگذارید؛ مثلاً اشتراک در فضای مجازی.
▫️می‌توانید چیزی را پیدا کنید که باعث شگفتی‌تان می‌شود و آن را با بقیه در فضای مجازی به اشتراک بگذارید.
▫️یک فایل از تمجید و تحسین‌هایی که شدید درست کنید تا به عنوان انرژی محرک، در روزهای ناامیدکننده بهشان مراجعه کنید.
▫️خلاقیت به انرژی زیادی نیاز دارد پس وقتتان را صرف کارهای بیهوده نکنید.
▫️سعی کنید شغل‌هایی را قبول کنید که ازطریق‌شان چیزهایی برای کارهای آینده‌تان بیاموزید.
▫️سکون، قاتل خلاقیت است. پس به حرکت توی مسیر ادامه دهید، وگرنه ترس بر شما چیره خواهد شد.
▫️رمز موفقیت شغلی، پیدا کردن کاری قابل‌تحمل با درآمد آبرومندانه است تا انرژی لازم را برای انجام کارهای موردعلاقه در وقت آزاد، بهتان بدهد.
▫️یک تقویم روزانه برای انجام کارها تهیه کنید و جلوی زنجیره کارها در هر روز ضرب‌در بزنید (سعی کنید جلوی پاره شدن این زنجیر را بگیرید)
▫️اگر فرصت روزانه‌نویسی ندارید، یک دفتر رویداد تهیه کنید؛ فهرستی از کارهایی که در طول روز انجام می‌دهید تهیه کنید (مثلاً روی چه پروژه‌ای کار کردید؟ ناهارتان را کجا خوردید؟ چه فیلمی دیدید؟)، این باعث می‌شود جزئیات بزرگ را راحت به یاد بیاورید.
▫️خلاقیت از محدودیت می‌آید. در عصر ارتباطات کسی پیروز است که توانایی کنار گذاشتن و چشم‌پوشی کردن داشته باشد تا بتواند روی مسائل مهم تمرکز کند.
        

          این کتاب راجب موفقیت در کار هاست که نویسنده اون رو برای موفقیت تو هنر تنظیم کرده ولی بنظرم برای همه کارهاست. این کتاب ده تا نکته رو که بنظر نویسنده برای هنرمند شدن لازمه رو عنوان کرده و راجب هر کدوم توضیحاتی رو میده و از نقل قول افراد مشهور تو زمینه های مختلف هم استفاده می‌کنه.
عنوان کتاب در واقع اولین و شاید بهترین توصیه از بین توصیه های نویسنده هست. این عنوان به قدری جذاب بود که من رو ترغیب کرد این کتاب رو انتخاب کنم در حالی که من از این مدل کتاب ها یعنی کتاب های روانشناسی موفقیت (روانشناسی زرد) چندان خوشم نمیاد؛ ولی حالا که این کتاب صوتی رو من گوش کردم دلم میخواد چندتا نکته رو راجب این کتاب باهاتون در میون بذارم:
اولیش نکات مثبت کتابه؛ همونطور که بالا تر گفتم عنوان کتاب که توصیه اول هم هست توصیه ای جالب و شنیدنی برای من بود اینکه چطور به این باور برسیم که هیچ شاهکار هنری عی بدیع و تازه نیست و شامل برداشت های متعدد هنرمند از شاهکار های هنرمندانی قبل خودشه..... که یعنی ما بجای اینکه دنبال این باشیم که ایده خاص خودمون رو پیدا کنیم بهتره که از ایده های هنرمندانی بزرگ استفاده کنیم اونا رو بهتر یا حداقل شخصی سازی کنیم.
دومین نکته مثبت این کتاب نقل قول هاشه که تو جاهایی که واقعا بهشون نیاز بوده اشاره کرده تا به مخاطب بگه که فقط منه نویسنده نیستم که به این مطلب معتقدم بلکه هنرمندان بزرگی هم این عقیده رو داشتن
راجب نکته های منفی کتاب بخوام بگم باید گفت که در جاهایی که بنظرم نیاز هم بود نویسنده توضیح کاملی راجب عناوینی که داره بکار میبره به مخاطب نمیده و من توقع داشتم که برخی عناوین رو بیشتر باز کنه که البته این ایراد چندان محسوس نیست و شاید افراد دیگه با من هم عقیده نباشن
ایراد دوم اینکه برخی از این عناوین ده گانه اصلا نیازی نبود که وارد کتاب بشن و بنظرم نویسنده واسه اینکه ده مورد عنوانش کامل بشه اینا رو اضافه کرده و رابجشون توضیح داده... مثلاً اینکه «جغرافیا دیگر محدودیت نیست» .... بنظر من این عنوان و توضیحاتی که راجبش داده می‌تونست کلا از کتاب حذف بشه و بجا راجب عنوان های دیگه صحبت بشه و مثال های واقعی براشون بیاره... اینکه جغرافیا دیگه مهم نیست چیزی نیست که من در راه هنرمند شدن بهش فک کنم و دغدغه روز و شبم باشه کسی که بخواد هنرمند بشه به این چیز ها فکر نمیکنه، این قبیل مسائل برای بچه های راهنمایی یا دبیرستانی شاید دغدغه حساب بشه اما برای انسان بالغ بیشتر یه شوخیه.
ایراد آخر هم راجب عنوان کتابه. این عنوان جوری انتخاب شده که من فکر کردم کلا قراره راجب این موضوع صحبت بشه و مثال هایی درباره ی این عنوان گفته بشه که کاربردی تره ولی بعد از خوندن کتاب متوجه شدم که این یکی از ده مورد عنوانی هست که در کتاب بهش پرداخته شده و این مثل این میمونه که اسم یه گروه از افراد رو از اسم نفر اول گروه برداریم که خب این اسم دقیقی برای اون گروه محسوب نمیشه و اسم باید نمایان گر همه ی اون گروه یا کتاب باشه نه فقط یکی از اعضای گروه؛ البته اینم بگم که بصورت ریزتر اسمی طولانی تر برای کتاب روی جلد هست و شاید این بیان من سخت گیری راجب کتاب باشه.
خیلی ممنون که مطالعه کردید.