یادداشت محمد

        این کتاب راجب موفقیت در کار هاست که نویسنده اون رو برای موفقیت تو هنر تنظیم کرده ولی بنظرم برای همه کارهاست. این کتاب ده تا نکته رو که بنظر نویسنده برای هنرمند شدن لازمه رو عنوان کرده و راجب هر کدوم توضیحاتی رو میده و از نقل قول افراد مشهور تو زمینه های مختلف هم استفاده می‌کنه.
عنوان کتاب در واقع اولین و شاید بهترین توصیه از بین توصیه های نویسنده هست. این عنوان به قدری جذاب بود که من رو ترغیب کرد این کتاب رو انتخاب کنم در حالی که من از این مدل کتاب ها یعنی کتاب های روانشناسی موفقیت (روانشناسی زرد) چندان خوشم نمیاد؛ ولی حالا که این کتاب صوتی رو من گوش کردم دلم میخواد چندتا نکته رو راجب این کتاب باهاتون در میون بذارم:
اولیش نکات مثبت کتابه؛ همونطور که بالا تر گفتم عنوان کتاب که توصیه اول هم هست توصیه ای جالب و شنیدنی برای من بود اینکه چطور به این باور برسیم که هیچ شاهکار هنری عی بدیع و تازه نیست و شامل برداشت های متعدد هنرمند از شاهکار های هنرمندانی قبل خودشه..... که یعنی ما بجای اینکه دنبال این باشیم که ایده خاص خودمون رو پیدا کنیم بهتره که از ایده های هنرمندانی بزرگ استفاده کنیم اونا رو بهتر یا حداقل شخصی سازی کنیم.
دومین نکته مثبت این کتاب نقل قول هاشه که تو جاهایی که واقعا بهشون نیاز بوده اشاره کرده تا به مخاطب بگه که فقط منه نویسنده نیستم که به این مطلب معتقدم بلکه هنرمندان بزرگی هم این عقیده رو داشتن
راجب نکته های منفی کتاب بخوام بگم باید گفت که در جاهایی که بنظرم نیاز هم بود نویسنده توضیح کاملی راجب عناوینی که داره بکار میبره به مخاطب نمیده و من توقع داشتم که برخی عناوین رو بیشتر باز کنه که البته این ایراد چندان محسوس نیست و شاید افراد دیگه با من هم عقیده نباشن
ایراد دوم اینکه برخی از این عناوین ده گانه اصلا نیازی نبود که وارد کتاب بشن و بنظرم نویسنده واسه اینکه ده مورد عنوانش کامل بشه اینا رو اضافه کرده و رابجشون توضیح داده... مثلاً اینکه «جغرافیا دیگر محدودیت نیست» .... بنظر من این عنوان و توضیحاتی که راجبش داده می‌تونست کلا از کتاب حذف بشه و بجا راجب عنوان های دیگه صحبت بشه و مثال های واقعی براشون بیاره... اینکه جغرافیا دیگه مهم نیست چیزی نیست که من در راه هنرمند شدن بهش فک کنم و دغدغه روز و شبم باشه کسی که بخواد هنرمند بشه به این چیز ها فکر نمیکنه، این قبیل مسائل برای بچه های راهنمایی یا دبیرستانی شاید دغدغه حساب بشه اما برای انسان بالغ بیشتر یه شوخیه.
ایراد آخر هم راجب عنوان کتابه. این عنوان جوری انتخاب شده که من فکر کردم کلا قراره راجب این موضوع صحبت بشه و مثال هایی درباره ی این عنوان گفته بشه که کاربردی تره ولی بعد از خوندن کتاب متوجه شدم که این یکی از ده مورد عنوانی هست که در کتاب بهش پرداخته شده و این مثل این میمونه که اسم یه گروه از افراد رو از اسم نفر اول گروه برداریم که خب این اسم دقیقی برای اون گروه محسوب نمیشه و اسم باید نمایان گر همه ی اون گروه یا کتاب باشه نه فقط یکی از اعضای گروه؛ البته اینم بگم که بصورت ریزتر اسمی طولانی تر برای کتاب روی جلد هست و شاید این بیان من سخت گیری راجب کتاب باشه.
خیلی ممنون که مطالعه کردید.