داستان خوبی بود و به خوبی تونسته بود وابسته نشدن به اتفاقات زود گذر رو بیان کنه و شاهد مثال خوبی هم آورده بود که زمستون هم مثل سایر فصل ها گذراست.
حس میکنم از مفهوم آدم برفی در ادبیات کودک زیاد استفاده شده تا همین مفهوم ترک تعلقات رو بیان کنه.

چیزی که بین تمام کتاب های آقای ملک یاری مشترکه، مفهوم تلاش برای به دست آوردن چیزی هست که دوستشون داریم و نویسنده در این راستا سعی میکنه مواردی که ممکنه به ذهن برسه رو به شیوه های مختلف بیان کنه. مثلا اینجا موردی که برام جالب بود جستجوی «اونجا که آدم برفی ها آب نمیشن» در اینترنت یا جستجو در کتاب ها و نقشه بود. علاوه بر سفر به قطب که خودش هم میگه راه خیلی طولانی بود. 

مورد دیگه ای که بین کتاب های آقای ملک یاری مشترکه و خیلی من رو به وجد میاره اینه که مفهوم کتاب و کتاب خوندن رو به صورت غیر مستقیم بیان میکنه. مثلا توی این کتاب، مالی موقع جستجو کنارش کلی کتاب داره. توی کتاب دکمه هم وقتی دکمه زیر برف میمونه، خونه یا چادرش به شکل کتاب تصویر سازی شده و همینطور توی کتاب بهترین بودن، زمانی که فلو در پيله هست در حال کتاب خوندن به تصویر کشیده شده ( البته نمیدونم که این ابتکار تصویر گر هستش یا با نظر نویسنده انجام شده)
        

          بعضی از دوستی‌ها خیلی زود تمام می‌شوند، اما لحظه‌های خوبی که با هم داشته‌ایم هیچ وقت از قلب و ذهن ما پاک نمی‌شود.
نمی‌شود یک بغل گرم را در یک روز سرد برفی فراموش کرد. حتی اگر دوستمان آدم برفی‌ای باشد که فقط تا آخر زمستان تاب بیاورد.

این قصه درباره دوستی، خاطره‌ها و دوست‌های عزیز ماست که با دور شدن از آنها چیزی از بین نمی‌رود.
مناسب بالای چهار سال