جفری چاوسر: 
و برای من، علیرغم دانشم که ناچیز است،
در کتاب هایی که می خوانم لذتی غبطه برانگیز است،
به آن ها ایمان و اعتقاد تام و تمام دارم،
و در قلبم برایشان احترام دارم،
که هیچ لذتی چنین از صمیم قلب نیست. ص۸۰

        

          کتاب راجع به تاریخ مطالعه ست، این که هر زمان مردم آمریکا و اروپا چه نگاهی به کتاب خوانی داشتن...
یه وقتایی بد بوده و وقت کشی محسوب می شده، یه وقتایی کلاس داشته و یه وقتایی در کنار دارو برای بهبود بیماران تجویز می شده...
        

          با این کتاب فهمیدم که مسئله مطالعه از دیرباز تا کنون با موافقان و مخالفان زیادی روبرو بوده ; یک گروه آن را مخل اجتماع و مضر برای سلامتی روان و جسم و عملی زائد برای انسان و گروهی هم آن را موجب ارتقا فرهنگ جامعه و مفید برای ذهن می دونستن و می دونن. هر گروه هم برای اثبات عقیده خودشون استدلالهای محکمی میارن . فقط متن کتاب کمی سنگین هستش که  باید با تمرکز بیشتری کتاب رو خوند. یک قسمت از کتاب به من چسبید که از قول فرانسیس بیکن نقل کرده که برخی کتابها را باید مزه کرد، برخی را بلعید و برخی را جوید و هضم کرد.  [چون خودم قبل از این می گفتم که بعضی کتابها رو باید جرعه جرعه نوشید.]
" سنکا هزار سال پیش از ابداع فناوری چاپ، تظاهر به نمایش کتابها را که مد شده بود دست می انداخت. او می گفت: (( بسیاری افراد، که مدرسه هم نرفته اند، از کتاب ها نه به عنوان ابزار مطالعه بلکه به عنوان تزیین اتاق شامشان استفاده می کنند.))  ... حتی در عصر اینترنت و فناوری دیجیتال و کتابهای الکترونیک، قفسه های کتاب به مخاطب یادآوری می کننند که مصاحبه شونده آدمی جدی است که حرفهایش را باید شنید. " ص. 207