مجموعه‌ای از بیست داستان طنز خارجی. اکثر داستان‌ها با‌مزه بودند و لذت بردم از خوندنشون. با چندتا نویسنده جدید هم آشنا شدم و رفتم کتابهای دیگه‌شون رو سرچ کردم تا بعدا برم سراغشون
        

          کتاب گزیده‌ و ترجمه‌ای از بیست داستان طنز متعلق به نیمه اول قرن بیستم و قبل از آن، توسط آقای علی خزاعی‌فر هست.  ایشان در مقدمه کتاب توضیح مختصری راجع به هر داستان و نویسنده‌اش داده‌اند که من ترجیح دادم بعد از پایان کتاب آن‌ها را بخوانم و در نهایت مرور خوبی شد. به نظرم هم ترجمه و هم انتخاب‌ها خیلی خوب بودند.
در مورد انتخاب نام کتاب:
-	نام اصلی داستان دورتی پارکر، «You were perfectly fine- کار تو هیچ ایرادی نداشت» هست ولی مترجم، تکیه کلام «oh, dear» را که جوانی مست فردای روزی که به سختی از خواب بیدار شده است و پس از شنیدن افتضاحاتی که شب قبل به بار آورده، برای دختر جوان همراهش مرتب تکرار می‌کند، به عبارت «وای! ددم وای!» برگردانده است. این انتخاب، به نظرِ هوش مصنوعی، انتخاب هوشمندانه‌ای است که در عین اینکه درماندگی، سردرگمی و پشیمانی شخصیت را نشان می‌دهد، همچنان طنز دروتی پارکر را زنده نگه داشته است و اگر فقط «اوه، عزیزم» به صورت ترجمه تحت‌اللفظی می‌آمد، لحن خیلی شاعرانه و رسمی می‌شد و اضطراب کمیک شخصیت را کمرنگ می‌کرد.
طبق معمول، داستان‌ها را به ترتیب علاقه شخصی مرتب و امتیازدهی کرده‌ام.

1-	عشق مغالطه است: مکس شولمن ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
روایت جوان خودخواهی که دختری را دوست دارد که از نظرش هم سطح او نیست. برای همین تصمیم می‌گیرد به او منطق و پرسشگری یاد دهد و در آخر خود قربانی همان مغالطه‌هایی می‌شود که به دختر آموزش داده است. پرسش و پاسخ‌های دیدار آخر بین پسر و دختر خیلی به‌جا اتفاق میفتد.
2-	لرد امروزث و دوست نوجوانش: پی.جی. وودهوس ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
لرد شق‌ورق و خوش‌طینتی که با دختر نوجوانی از طبقه پایین برخورد می‌کند و از شجاعت او برای مقابله با زورگویی خواهرش و باغبان قلعه درس می‌گیرد.
3-	آلت جرم: رولد دال ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
سیاهی این طنز در نمایش شخصیت نجیب و با وقار خانم داستان هست که منتظر شوهر پلیس‌اش برای صرف شام هست و اتفاقی غیرمنتظره صحنه را عوض می‌کند.
4-	توبرموری: ساکی ⭐️⭐️⭐️⭐️
انتقاد از رویه زندگی اشراف انگلیسی با ظاهر فریبنده که وقتی اسرارشان برملا می‌شود به جای شرمگین شدن، از دست افشاگر خشمگین می‌شوند و او را مقصر می‌دانند حتی اگر افشاگر یک گربه باشد.
5-	چارلز: شرلی جکسون ⭐️⭐️⭐️⭐️
حکایت پدر و مادری که سهل انگارانه، خوش‌بینانه و بی‌حساب نسبت به بچه‌شان عشق می‌ورزند و مانع دیدن رفتارهای نادرست او می‌شوند.
6-	حادثه‌ای دردناک: گراهام گرین ⭐️⭐️⭐️⭐️
داستان پسر نوجوانی که در مدرسه شبانه‌روزی از مرگ پدرش که اسطوره او بوده، با خبر می‌شود. طنز ماجرا نحوه مرگ پدر هست که نوجوان دوست ندارد کسی از جزییات آن با خبر شود.
7-	خوک، خوک است: الیس پارکر باتلر ⭐️⭐️⭐️⭐️
محموله‌ای شامل دو خوکچه هندی قرار هست از طریق بخش بار راه‌آهن فرستاده شود ولی متصدی دریافت محموله با مشتری بر سر تعرفه محموله درگیر می‌شود. مسئله بر سر تفسیر برگه تعرفه مبنی بر خوک یا خوکچه بودن حیوانات هست.
8-	وای! ددم وای!: دورتی پارکر ⭐️⭐️⭐️⭐️
جوانی مست فردای روزی که به سختی از خواب بیدار شده است، پس از شنیدن افتضاحاتی که شب قبل به بار آورده، برای دختر جوان همراهش مرتب عبارت «وای! ددم وای!» را تکرار می‌کند و دختر در پاسخ می‌گوید: «تو که کاری نکردی، فقط ...» و اشتباه دیگری را علاوه بر قبلی‌ها به پسر جوان یادآوری می‌کند. 
9-	ماجرای کوگلماس: وودی آلن ⭐️⭐️⭐️⭐️
استاد دانشگاهی که در میانسالی، مدام مسیر زندگی مشترک خود را دور می‌زند و با اقدام یک شعبده باز پا در زندگی مادام بوواری می‌گذارد. این زندگی فانتزی‌گونه کم‌کم او را دچار مشکل می‌کند.
10-	سنگ صبور: روبم فونسکا ⭐️⭐️⭐️⭐️
پلیس بازنشسته‌ای که در دفتر روزنامه‌ای با موضوع زنان طبقه کارگر مسئول ستون صدای خوانندگان می‌شود. طنز ماجرا کادر تماماً مرد روزنامه هست که همه با اسم مستعار زنانه مشغول کارند.
11-	پلیس و سرود: اُ. هنری ⭐️⭐️⭐️⭐️
مرد بیکاری که برای دستگیر شدن و زندان افتادن دست به هر کاری می‌زند اما نمی‌شود.
12-	وصله ناجور در بهشت کارگران: رابیندرانات تاگور ⭐️⭐️⭐️
برای کسانی که فکر می‌کنند هنر به معنی کار نیست و هنرمند یعنی آدم بیکار.
13-	طرحی از سیاه و سفید: دورتی پارکر ⭐️⭐️⭐️
داستان زنی سفید پوست در دوران تعصب نژادی آمریکا است که در برابر میزبانش اصرار می‌کند تعصبات نژادی ندارد ولی در مواجهه با مهمان موسیقیدان سیاه‌پوست، دیدگاه‌های تعصبی او معلوم می‌شود.
14-	کلبه یاس رونده: پی.جی. وودهوس ⭐️⭐️⭐️
داستان درباره خانه به ظاهر جن‌زده‌ای است که یک نویسنده در آن ساکن شده و نوشتن‌اش دچار اختلال می‌شود.
15-	انباری: ساکی ⭐️⭐️⭐️
تلافی درآوردن آزارهای یک عمه توسط برادرزاده‌اش.
16-	چشم، اقدام می‌کنیم!: هاینریش بل ⭐️⭐️⭐️
داستان نقدی دارد بر اطاعت کورکورانه و تقدم عمل بر اندیشه
17-	دعوای خانوادگی: ادوارد دایسن ⭐️⭐️⭐️
چوپانی سر خوردن ناهار با شریک زندگی‌اش دچار سوءتفاهمی می‌شود که او را تا حد بیرون انداختن شریک بسیار خشمگین می‌کند. 
18-	عکس امپراتور فرانتس یوزف: یاروسلاو هاشک ⭐️⭐️⭐️
یک فروشنده لوازم‌التحریر چک (که در آن زمان تحت حکمرانی پادشاه اتریش بوده) قصد دارد تعداد زیادی از عکس‌های امپراتور را که روی دستش مانده بفروشد ولی هیچکدام از همشهریانش استقبال نمی‌کنند.
19-	چگونه با نویسنده اعلامیه ترحیمم ملاقات کردم! یاروسلاو هاشک ⭐️⭐️
داستان خود نویسنده است که در جنگ در روسیه اسیر شد ولی در روزنامه‌های چک خبر مرگ او را اعلام کرده بودند.
20-	فرهنگ لغت: ماشادو دِ آسیس ⭐️⭐️
داستانی فانتزی از دیکتاتوری که علاوه بر اینکه دستور می‌دهد همه مردان کشور مثل خودش سرشان را کچل کنند، فرهنگ لغت مَن‌درآوردی هم برای گفت‌وگوی مردم ابداع می‌کند.
        

          در مورد این کتاب ، باید بگم که من یذره حوصلم سر رفت از خوندنش
شامل چنتا داستان طنز هست از نویسنده های  معروف 
هم داستانا میتونه خیالی باشه هم عاشقانه هم معمایی ولی خب من خیلی مجذوبش نشدم
        

          به عنوان کسی که مسخره‌بازی و دلقک‌بازی‌ بخش جدا نشدنیِ وجودش حساب می‌شود و احتمالا روزهایی بوده که تنها انگیزه‌ی ادامه دادنش به زندگی همان چهارتا شوخیِ مکالماتِ روزمره‌ست، هیچ موقع درست و حسابی به موضوع «طنز» فکر نکرده بودم. یعنی انگار، همه‌ی حال قضیه برایم به همان بداهه بودن و متناسب‌با‌موقعیت بروزداشتنِ طنز بود و می‌ترسیدم فکر کردنِ زیادی بهش، همان مزه‌‌ای که دارد را هم ببرد. «وای! ددم وای!» بهانه‌ای شد که یکبار جدی و درست و حسابی، به طنز و ساختارهای ذهنیم در مقابلش فکر‌کنم. کتابی که پیدا شدن و انتخاب کردنش هم ریشه در مسخره‌بازی داشت و احمقانه بودن اسمی که برایش انتخاب شده،  هنوز هم جزو مسخره‌ترین چیزهایی‌ست که این چندماه اخیر دیده‌ام.
«وای! ددم وای!» یک‌مجموعه داستان درهم و برهم حساب میشه. تقریبا هیچ نسبتی به جز «طنز بودن» داستان‌های کتاب رو به هم وصل نمی‌کنن و فرم داستان‌ها در هیچ الگوی ثابتی تعریف نمیشن، ولی به نظرم این چیز بدی نبود. تنوعی که داستان‌های کتاب داشت، هر‌چند کیفیت کلی کتاب رو پایین میاورد، اما باعث می‌شد با کنار هم قرار دادن داستان‌ها و نوع نگاهی که هر نویسنده به مفهوم طنز داره، به تجربه‌های بامزه‌تری برسم.
مترجم، با تأکیدی که روی قرن‌بیستمی‌بودن داستان ها داشته، عملا ناگزیر بوده داستان‌هایی رو انتخاب کنه که جنس طنزشون، بیشتر طنز ساختاری باشه (طنزهایی که توی پلات داستان شکوفا میشن) تا طنزهایی که ریشه‌اش بازی‌های زبانی و موضوعات روزمره است. (طبیعیه، چون نه زبان قرن بیستم هنوز جاریه، نه موضوعات روزمره‌ش برای خواننده الان قابل درکه)
همونجوری که از اسم کتاب مشخصه، مترجم علاقه‌ی خیلی زیادی به اصطلاحات مختص زبان محاوره‌ای فارسی داره و به نظرم بدون در نظر گرفتن بستر یک مجموعه‌داستان ترجمه، از اصطلاحاتی که به فضای متن نمی‌خوره خیلی زیاد استفاده می‌کنه و کاملا از متن خارج می‌زنه. ولی در کل ترجمه‌ای روون و ویرایشی قابل قبول داره کتاب. در مورد جلد و طراحی کتاب هم، همان باگ‌های همیشگی نیلوفر. 

کتاب را هدیه گرفتم. در روزی از روزهای خیلی سختِ زندگی. از دوستی که خاطرش خیلی عزیز است و دلقک‌بازی‌ درون و بیرونم را جدی می‌گیرد. دوستانی دارم که بهتر از هر کسی می‌دانند در روزهای سخت زندگی، هیچ چیز به اندازه‌ی یک مسخره‌بازی ۲۰۰ صفحه‌ای سرحالم نمی‌آورد.