چه‌قدر تکراری و کلیشه‌ای بود! از اول حدس می‌زدم قراره چی بشه. یه داستان نخ‌نما بر ضد نازی‌ها و در دفاع از متفقین مخصوصا آمریکایی‌ها! یعنی نویسنده انتظار داشته بعد از خوندن این کتاب آبکی به آمریکایی‌ها حق بدیم که هیروشیما و ناگازاکی رو بمب اتمی زدن؟!!!
        

          کتاب داستان دختری آلمانی  رو  در دل جنگ جهانی دوم  توصیف میکنه . 
دنیای بیرحم جنگ  فضای خفقان وجود نازی ها  و بلایی که اونها سر خانواده فرانکا میارن اون رو به آخر خط زندگی میرسونه و دقیقا  در جایی که تصمیم میگیره نقطه ی پایان  رو برای زندگیش بگذاره  پیدا کردن یک خلبان آمریکایی روی دیگری از زندگی رو به اون نشون میده و شروعی دوباره رو برای فرانکا رقم میزنه.
توصیفات کتاب ومتن اون واقعا گیرا و قابل لمس هست. ماجرای کتاب در یک زمستان پر برف در آلمان هست و من کتاب رو در اوج یک تابستان گرم خواندم اما به جرات میتونم بگم توصیفات نویسنده بقدر ی ملموس بود که تمام مدت خواندن کتاب احساس سرمای جنگل سیاه من رو فرا گرفت.
ستاره های کمی به کتاب دادم چون نتیجه تلاشهای  فرانکا و خلبان آمریکایی ثمره ای عجیب و تلخ داشت، بمب  اتم هیروشیما...
 و اینکه هضم ناجی بودن آمریکا برای من بسیار سخت و باور نکردنی هست....
        

          داستان در مورد زنی است به اسم فرانکا که روزی عضو انجمن دختران آلمان بوده و در جهت مقاصد هیتلر بهش کمک میکرده. بعد از اینک متوجه میشه هیتلر چه برخوردی با یهودیان ساکن آلمان داره از این انجمن کناره گیری میکنه. اتفاقاتی براش میوفته که امیدی دیگه به زندگی نداره و میخواد که خودکشی کنه اما متوجه مرد چترباز نظامیی میشه که تو برف ها گیر کرده و استخوان های پاهاش شکسته. به اون آدم کمک میکنه و ازش پرستاری میکنه. چند وقت بعد متوجه میشه این مرد آمریکایی و جزو نیروهای متفقینه. همونایی که مسبب مرگ پدرش بودن. ولی با اینحال نجاتش میده و ازش پرستاری میکنه. اما این مرد یه ماموریت داره که برای اون به آلمان اومده بوده و اونم پیداکردن مردیه که اطلاعات خیلی زیادی در مورد فناوری انرژی هسته ای داره و نازی ها هم دنبال اینن که از این آدم و تکنولوژیش در جهت مقاصدشون استفاده کنن ولی...
برای من که اوکی بود ولی به شدت به ویراستاری احتیاج داره

در پایان کتاب خودتون باید قضاوت کنید که این آدم (فرانکا) گناهکار هست یا نه
ولی حالا چون نخوندید من یچی بگم ببینم شما تو اون موقعیت اگر بودید چیکار میکردید
تو این کتاب فرانکا این فناوری رو از دست نازی ها گرفت و دادش به یکی از نیروهای متفقین که اینا از این برای قتل و عام تو هیروشیما و ناکازاکی استفاده کردن ولی در نهایت باعث شد دختره به کشورش برگرده چون نازی ها از بین رفتن دیگ. فقط دوست نداشت نازی ها از این انرژی هسته ای برای موندگاری بیشتر تو دنیا استفاده کنن
خب چطوری میشه که تو به عنوان پرستار جون مردم ممکلت خودت برات مهمه ولی یه جای دیگ رو عین خیالت نیست که دارن میمیرن؟

شما بودی چیکار میکردی؟ میذاشتی نازی های تو کشورت از این استفاده کنن و هزاران نفر بیگناه رو تو ممالک دیگ از بین ببرن ؟ یا بِدی به کسی که یه نقطه دیگر از جهان رو از بین ببره و تو راحت تو کشورت زندگی کنی؟
        

          رز سفید یک گروه از دانشجویان و اساتید دانشگاه مونیخ بود که از مخالفین حزب نازی بودند که مشی خشونت پرهیز داشتند و به انتشار مخفیانه بیانیه و شبنامه و کشیدن نقاشی‌های دیواری مشغول بودند. البته اگر فکر میکنید در این کتاب قراره به جزئیات در مورد این گروه بخونید، اشتباهه. شاید به زور بیست صفحه‌ای در مورد این گروه نوشته شده باشه. داستان از جایی شروع میشه که دختری در برف و کولاک یک مرد با لباس نیروی هوایی آلمان پیدا می‌کنه که هر دو پاش شکسته و تصمیم میگیره با تمام خطری که براش داره، بهش کمک کنه و اون رو با هر زحمتی که هست به کلبه‌ی خودش می‌بره و پس از اون داستان زندگی این دو نفر در گذشته و اتفاقاتی که از این به بعد براشون میفته رو می‌خونیم. داستان جالبی بود. ه
        

          کتاب قشنگی بود. داستان خوبی داشت. در حین داستان هم روند ظهور نازی‌ها و هیتلر رو به خوبی تعریف می‌کنه. از مردم مخالف هیتلر میگه و سختی‌هایی که تو کشور خودشون و از هموطنان خودشون متحمل شدن فقط به خاطر اختلاف عقیده.

اما داستان خیلی سوگیری داشت. خیلی خیلی زیادتر از کتاب‌ها و فیلم‌های جنگ جهانی دوم که تا حالا خوندم و دیدم. آمریکایی‌ها رو ناجی نشون میده، حتی تو شرایطی که شهرهای آلمان رو بمباران می‌کنن و مردم معمولی لت و پار میشن. در فرامتن داستان به آمریکایی‌ها حق داده شده بابت این کشتارها و من این رو دوست نداشتم. برای همین کم ستاره دادم.