یه کتاب نیم ساعته که هر صفحه ش یک تک بیته  تشکیل شده از یک مصرع معروف و مصرع دیگری، که نقیضه ای بر مصرع اول هست.
کتاب روح شاد کن و خوبی بود.

چند نمونه از با نمک بازی های کتاب:
[1
هنگام تنگدستی، در عیش کوش و مستی
تا خاطرم شود جمع عقل تو نیست کامل

[2
گر خواستی از آن بو، بدتر ندیده باشی
بگشای تربتم را بعد از وفات و بنگر

[3
حافظا، می خور و رندی کن و خوش باش، ولی
دیگران را به چنین مفسده ترغیب نکن

[4
برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر
لیلی آمد دم در، گفت: بیا، برق آمد

نکته: کتاب در طاقچه موجود است
          

            هر صفحه از کتاب کلا یک بیت دارد . مصرعی از حافظ و مصرعی از ناصر فیض .
جداً که ترکیب جالبی ست !.
فیض با توجه به معنای مصرعی که از حافظ است، مصرع دوم را سروده و با همان مصرع اول شوخی کرده.
همچنین هر صفحه یک  شوخی از خود فیض دارد که به درک شوخی اول خودش با حافظ کمک می کند. !!
در حالت عادی وقتی بعد از مصرع مشهوری از حافظ مصرع دیگری بیاید به خودیِ خود خنده دار است . حالا اگر مصرع بعد خودش هم طنز باشد که چه بهتر.
در کل کتاب جمع و جوری ست که مدتی لبخند به لبتان می آورد. و بعید نیست  آنقدر شعر هایش یادتان بماند که وقتی اصل شعر خواجه حافظ شیرازی را می خوانید خنده تان بگیرد !


نمونه هایی  از شعرهای کتاب :

چمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‌غش
 مرا فقط نگرانی ز گشت ارشاد است
 [این نگرانی هم از آن نگرانی‌ها بود که بعدها کلاً مرتفع شد.]

آسایش دو گیتی تفسیرِ این دو حرف است: 
تفسیر حرف اول، تفسیر حرف دوم

از غم هجر مکن ناله و فریاد، که دوش
یک‌نفر شد به همین شکل دهانش سرویس